[唐]
? ~ ?
欧阳詹的诗文全集
共 113 诗文
-
南北风烟即异方,连峯危栈倚苍苍。
哀猨咽水偏高处,谁不沾衣望故乡。
-
?{?/穷}一席眠还坐,蛙噪萤飞夜未央。
僮仆舟人空寂寂,隔帘微月入中仓。
-
千山江上背斜晖,一径中峯见所归。
不信扁舟迴在晚,宿云先已到柴扉。
-
迴峯叠嶂遶庭隅,散点烟霞胜画图。
日暮华轩卷长箔,太清云上对蓬壶。
-
为鴈为鸿弟与兄,如雕如鹗杰连英。
天旋地转烟云黑,共鼓长风六合清。
-
莫歎明朝又一春,相看堪共贵兹身。
悠悠寰宇同今夜,膝下传杯有几人。
-
不到灵巖又二年,重来风景尚依然。
层峦迥出青霄外,倦?归飞夕照边。
坐爱云林泉石好,行寻煖谷野桥连。
同遊不觉天将晚,暂借僧房一榻眠。
(见嘉靖《略阳县志》卷六、光绪三十年重刊谭瑀《略阳县志》卷四)。
-
不知吹者意,何似听人心。
-
横琴遮远洞,举手出高峰。
-
算日未成年,英姿已褒然。
王家千里后,荀氏八龙先。
葱茜松犹嫩,清明月渐圆。
将何一枝桂,容易赏名贤。
-
水已清,清中不易当其精。
精华极,何宜更复加磨拭。
良工磨拭成贯珠,泓澄洞澈看如无。
星辉月耀莫之逾,骇鸡照乘徒称殊。
上人念佛泛贞谛,一佛一珠以为计。
-
结得蒲团不扫尘,松间冥坐共何人。
林深日午钟声动,自采溪毛养幻身。
-
?■一席眠还坐,蛙噪萤飞夜未央。
僮仆舟人空寂寂,隔帘微月入中仓。