-
三十六宫秋夜深,昭阳歌断信沉沉。
唯应独伴陈皇后,照见长门望幸心。
-
蟪蛄宁与雪霜期,贤哲难教俗士知。
可怜贞观太平后,天且不留封德彝。
-
敬亭山下百顷竹,中有诗人小谢城。
城高跨楼满金碧,下听一溪寒水声。
梅花落径香缭绕,雪白玉珰花下行。
萦风酒旆挂朱阁,半醉游人闻弄笙。
我初到此未三十,头脑钐利筋骨轻。
-
高文会隋季,提劒徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沈酣薰骨髓。
旄头骑箕尾,风尘蓟门起。
-
君为豫章姝,十三纔有馀。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。
主人顾四座,始讶来踟蹰。
-
小姪名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马遶四廊。
指挥羣儿辈,意气何坚刚。
今年始读书,下口三五行。
-
腊雪一尺厚,云冻寒顽癡。
孤城大泽畔,人疎烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。
凡称曰治具,小大无不施。
-
长空碧杳杳,万古一飞?。
生前酒伴闲,愁醉闲多少。
烟深隋家寺,殷叶暗相照。
独佩一壶遊,秋毫泰山小。
-
去夏疎雨馀,同倚朱阑语。
当时楼下水,今日到何处?恨如春草多,事与孤鸿去。
楚岸柳何穷,别愁纷若絮。
-
始皇东遊出周鼎,刘项纵观皆引颈。
削平天下实辛勤,却为道傍穷百姓。
黔首不愚尔益愚,千里函关囚独夫。
牧童火入九泉底,烧作灰时犹未枯。
-
弄水亭前溪,飐灩翠绡舞。
绮席草芊芊,紫岚峯伍伍。
螭蟠得形势,翬飞如轩户。
一镜匳曲堤,万丸跳猛雨。
槛前燕鴈栖,枕上巴帆去。
-
南朝谢眺城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。
青苔照朱阁,白?两相语。
-
长鉟周都尉,闲如秋岭云。
取蝥弧登垒,以骈隣翼军。
百战百胜价,河南河北闻。
今遇太平日,老去谁怜君。
-
觚稜金碧照山高,万国珪璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,讚功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。
四海一家无一事,将军携镜泣霜毛。
-
束带谬趋文石陛,有章曾拜皁囊封。
期严无奈睡留癖,势窘犹为酒泥慵。
偷钓侯家池上雨,醉吟隋寺日沈钟。
九原可作吾谁与,师友瑯琊邴曼容。
-
洪河清渭天池濬,太白终南地轴横。
祥云辉映汉宫紫,春光绣画秦川明。
草妬佳人钿朵色,风回公子玉衔声。
六飞南幸芙蓉苑,十里飘香入夹城。
-
一章缄拜皁囊中,懔懔朝廷有古风。
元礼去归缑氏学江充来见犬台宫。
纷纭白昼惊千古,鈇锧朱殷几一空。
曲突徙薪人不会,海边今作钓鱼翁。
-
晚髪闷还梳,忆君秋醉馀。
可怜刘校尉,曾讼石中书。
消长虽殊事,仁贤每自如。
-
邀侣以官解,泛然成独遊。
川光初媚日,山色正矜秋。
野竹疎还密,巖泉咽复流。
杜村连潏水,晚步见垂钩。
-
十载飘然绳检外,罇前自献自为酬。
秋山春雨闲吟处,倚徧江南寺寺楼。
[唐]
803 年 ~ 852 年
杜牧的诗文全集
共 737 诗文