-
嵩云缑月本闲人,误落尘中白发新。
万事看山差入眼,百年把酒独关身。
栈边老马行安往,床下寒龟息自匀。
藜杖一枝犹好在,未妨闲探早梅春。
-
塞上今年有事宜,将军承诏出全师。
精金错落八尺马,刺绣鲜明五丈旗。
上谷飞狐传号令,萧关积石列城陴。
不应幕府无班固,早晚燕然刻颂诗。
-
壮年一箭落双雕,野饷如今撷药苗。
寒与梅花同不睡,闷寻鹦鹉说无憀。
乌丝阑上诗初就,绿绮声中酒半消。
老去可怜风味在,未应山海混渔樵。
-
落魄东吴莫笑侬,今年要不负春风。
闲愁掷向乾坤外,永日移来歌吹中。
酒浪欲争湖水绿,花光却妒舞衫红。
公卿忧责如山重,肯信人间有放翁。
-
忆昔从戎出渭滨,壶浆马首泣遗民。
夜栖高冢占星象,昼上巢车望虏尘。
共道功名方迫逐,岂知老病只逡巡。
灯前抚卷空流涕,何限人间失意人。
-
人闲渔猎各相从,南陌东阡处处逢。
绣羽触机馀耿介,锦鳞出网尚噞喁。
傍观扶杖常移日,就买还家足御冬。
更待风霜都过尽,却从春野看春农。
-
菊花如端人,独立凌冰霜。
名纪先秦书,功标列仙方。
纷纷零落中,见此数枝黄。
高情守幽贞,大节凛介刚。
乃知渊明意,不为泛酒觞。
-
水泛轻摇楫,山行稳跨驴。
朝晡半晴雨,闾里杂樵渔。
野鹜浮寒浦,饥鸦集老樗。
店家看坏壁,忽见昔年书。
-
三朝巍巍韩侍中,烂然彝鼎书元功。
西戎北狄问安否,九州万里涵春风。
子孙继踵皆将相,我犹及拜西枢公。
顾怜通家略贵贱,劳问教诲均儿童。
西枢有孙又奇伟,凛然太华摩苍穹。
-
老农十口传为古,春遇甲申常畏雨。
风来东北云行西,雨势已成那得御。
山阴泆湖二百岁,坐使膏腴成瘠卤。
陂塘遗迹今悉存,叹息当官谁可语。
甲申畏雨古亦然,湖之未废常丰年。
-
百年古谓风前烛,我逾七十饭不足。亦知生世无工拙,久向人间耐荣辱。
今年上元灯满城,十里东风度丝竹。蓬窗湿薪不御寒,独取残书伴儿读。
忽然得意见古人,半碗冻齑甘胜肉。书生盖棺事未定,论著傥存终见录。
富贵无名岂胜数,意气空能骄世俗。君不见拄天拄地邢君牙,不如诗人穷瞎张太祝。
-
只怪重衾不御寒,起看急雪玉花乾。
迟明欲谒虚皇殿,厩马蒙毡立夜阑。
-
滔天来洚水,震瓦战昆阳。
此敌犹能御,春寒不可当。
-
百屋堆钱四壁空,人生志愿孰能同。
萧条齿发难藏老,冷落杯盘可讳穷。
斸笋不思鄣夏日,典衣那计御霜风。
知心幸有邻翁在,一笑相从草莽中。
-
饼饵支遥夜,薪烝御早寒。
卧闻风浩荡,起视斗阑干。
鸡怯飞霜重,鸦惊出月残。
挑灯搔短发,顾影发吾叹。
-
重帘御晚吹,密瓦护晨霜。
焰焰砖炉火,霏霏石鼎香。
行迟依木杖,坐久穴藜床。
昼亦无聊甚,胡为厌夜长。
-
张公世外人,与蜀偶有缘。
天将靖蜀乱,生公在人间。
厥初大盗兴,乐祸迭相挻。
天子辍玉食,贵臣拥戎旃。
生杀出喜怒,死者常差肩。
-
三黜愧公议,再来仍冷官。
志无重奋发,身有转衰残。
加饭支馀息,添衣御早寒。
归休应渐近,不是强心宽。
-
蜗庐四壁空,也过百年中。
葑火朝供爨,芦绵夕御风。
不憎穷有祟,自以放名翁。
但恨村醪薄,衰颜只暂红。
-
晨几手作墨,午窗身硙茶。
岂惟要小劳,亦以御百邪。
儿童不解此,倾心逐纷华。
君看如山祸,萌在一念差。
[宋]
1125 年 ~ 1210 年
陆游的诗文全集
共 10995 诗文