-
忆昔黄粱炊未熟,太学七人同日逐。
先生不免弟子嘲,胯下颇遭年少辱。
古人高谊今则亡,惟有彭公色慨慷。
皇华已建使者节,青眼尚看同舍郎。
三年牢落江湖上,赖有故人相倚傍。
-
春风无情自作恶,桃花杏花总零落。
欲往城西看海棠,黄尘障天无住著。
城西有客不可留,我挽其衣一颔头。
梦魂夜夜绕吴越,便思飞到江南州。
满堂故人色欲动,竞把酒杯相郑重。
-
少年公子麒麟种,使者选之来入贡。
文章到处是青钱,谈笑有时飞白凤。
留连太学滞远业,叹息南陵发归梦。
黄河一苇浩将往,太行诸山森欲动。
上堂嘉庆拜庭闱,入户埙篪迎伯仲。
-
我见舅氏如母存,舅氏之子吾弟昆。
昔年儿童今白发,旧事岂复能追论。
乌乎外家久零落,无复驷马乘朱轩。
诸甥独我偶未死,投老得郡西南奔。
故乡隔远亲旧少,忽骑款段呼我门。
-
我家不减乌衣集,何曾以沫空相湿。
父兄共有清白传,家世不于名利急。
稍侵老景何足道,粗喜汝曹皆有立。
天路峥嵘在一飞,承明翕习期三入。
乘时便可功业建,发策岂为科第及。
-
昔官会稽故侍讲吕公原明丈请以其孙揆中者娶余之长女既受币矣无何揆中与余女未成婚而俱卒济阴簿本中则揆中之弟也近于同舍林德祖处见其所与石子植唱和诗子植又余太学之旧僚也故次其韵因寄吕兼以简石且请德祖同赋
我昔江湖百忧集,侍讲寄书犹墨湿。
婚姻竟作覆手空,日月真如跳丸急。
哀哉大耿已川逝,秀矣小冯今玉立。
词源江海浩奔茫,句法风骚森出入。
石郎与我金石交,每怀见君嗟靡及。
-
酌君以御府黄封之酒,泛君以江南白玉之卮。祝君以岁寒后凋之寿,颂君以鲐背难老之词。
十年闻名不相识,一日倾盖无复疑。文如锦绣可贵重,行似金玉无瑕疵。
诏书求贤意不浅,严徐贾马争推荐。大虫老鼠本殊科,李耳韩非偶同传。
看君此举不匆匆,白日青霄意气中。上方未赐尚书履,乌府先骑御史骢。
我当报罢归可必,却向军中弄刀笔。今朝判得一醉无,请办黄封作生日。
-
东家载豆如山岳,西舍割禾无处著。
父老欢呼南陌头,打鼓吹箫相燕乐。
今年不复似常年,㪷米都无百十钱。
新来长官政及我,夜无吠犬人得眠。
公家力役会不免,常苦里胥相扰乱。
-
诗如病疥歇复发,最忌春花与秋月。
袖中缩手苦禁之,技痒不堪时一掣。
彫肝琢肾神何苦,故令眼乱心愁绝。
我生酒外百无能,病不持杯被磨折。
暗香浮动正黄昏,独坐悲歌唾壶缺。
-
江南仲御才英发,身佩琼琚冠宝月。
骅骝未肯就缰衔,乍蹋天街频齧掣。
忽然醉里谪三湘,顿觉新诗愈超绝。
人疑夫子不堪忧,豪气壮心当少折。
不知世故转磨砻,凛凛太阿初不缺。
-
昔年曾伴南鹏击,借我扶摇多少力。
君虽进寸我退尺,安得扬扬好颜色。
忽然相逢不相识,怪我摧颓凋羽翮。
念君家亦仍四壁,谁信怀中有垂棘。
天寒雪冻行不息,相属一杯空感激。
-
巧匠未尝夸所能,解衣槃薄初不惊。
纷纷众史争舐笔,我独以此全其名。
坎其击鼓瓦釜闹,黄钟大吕元希声。
扬雄有口吃不语,长安小儿心欲轻。
一朝胸中吐白凤,至今千载犹仪刑。
-
贾侯少日规原涉,酒徒剑客交相接。
官成忽绾县令章,文墨能令豪士怯。
满庭牒诉若沈迷,过眼诗书聊领猎。
发狂正尔不能堪,大叫赫然胥吏慑。
西城晓出颇匆匆,日射围场光有晔。
-
子庄猎于近郊志康闻之盛赞如皋之举且督分鲜之饷再以诗往而子庄不报夫践霜雪跨陵谷以从禽荒之游乐则乐矣然未必贤伉俪之所喜也不然鲜胡为而不至哉故余再次来韵以索其情
爱君谈兵如赵涉,往与西人锋刃接。
尊前或诋次公狂,市上颇疑韩信怯。
忽然结束变轩昂,驽马自驱千骑猎。
狐狸博硕正吾须,鸟雀细微谁女慑。
风驰白羽欻惊飞,火点红旗时一晔。
-
岁穷于冬春未涉,雪入田中馀润接。
鹰鹯欲击胆方张,狐兔正肥心已怯。
忽呼小队试周旋,直并西山穷射猎。
将军约束金鼓震,令尹指麾豺虎慑。
平原浅草阵横斜,后劲中权旗晔晔。
-
薄暮传呼使者忙,儿童颠倒著衣裳。
花开铁树何曾识,枣熟东家漫得尝。
厌客欲开丞相阁,绝交先寄洞庭香。
直须载酒同君饮,免使繁枝怨晓霜。
-
鉴湖绕君家,近在门前路。
置亭昔未善,对面无觅处。
胜地天所储,造物费陶铸。
惟昔居者谁,熟视不知措。
会逢赏心人,卓荦见深度。
-
吏道如棼丝,坐觉意味少。
我岂无一箪,当食自不饱。
邂逅崔子真,霜林挺孤筱。
十日九闭门,想见独倾倒。
悠悠四十年,识君恨不早。
-
士论常苦高,出语讥古人。
至其取与间,未足了一身。
官爵细事尔,臭腐实与邻。
奈何夸者徒,薄暮犹逡巡。
平日相语此,反覆甚谆谆。
-
簿领动移日,尘埃纷满城。
空令牛马走,坐见鄙吝生。
文章虽小技,不激安能鸣。
邂逅得之子,接语意已惊。
谈锋苦豪放,心地实坦平。
[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文