-
余以双鸡饷彭子发初不知其皆雌也既而易之其谬如前子发有诗因次其韵
家贫苦厌鸡,粱稻费畜养。
群居颇狼籍,庶类日崇长。
持以赠东家,料择增卤莽。
经旬默不鸣,先生为拊掌。
马也牝而骊,达士有遗相。
-
仙人烂柯山,坐隐多奇方。
我昔梦见之,正争紫罗囊。
岂独寸筦窥,固已一脔尝。
至今不语妙,了了皆中藏。
陋哉王积薪,亦复干帝皇。
-
方时敏以茶饷李萧远因作诗止茶其弟元若允迪闻之谓茶不可止和其诗复以茶二饼寄其兄三子皆余所善也时敏既止茶不当复受允迪之饷而萧远巍然亦不得以独飨也故次其韵以请二子
得士一夔足,我独交两方。
腹有书五车,家无钱一囊。
人皆不堪忧,愠色渠未尝。
大冯河梁上,正作龟头藏。
西山挹爽气,北窗傲羲皇。
-
江南绿水幕,塞北黄金台。
方当汉道隆,威灵畅九垓。
从军岂不乐,顾我非其才。
十年尘土中,满胸贮黄埃。
主人恩义重,弹剑思一来。
-
去乡今几时,未易诘晦朔。
但闻苇溪头,稚柳皆把握。
老岂私我哉,浸润不顿觉。
揽镜忽悟渠,鬓雪颇斑駮。
喜闻贵人来,文字得商搉。
-
家无儋石储,日费千钟饮。
避谤醉为乡,嗜眠书作枕。
忘机鸟已驯,有道鱼不淰。
栖迟天一涯,浪漫岁三稔。
日月渐悠悠,肺肠空凛凛。
-
饥肠彻夜鸣,梦乱不能好。
口腹故累余,勉起不待晓。
贫家无宿粮,庖厨净如扫。
力耕可得食,此计真不早。
居然怀抱恶,坐使百忧绕。
-
行迈日久远,亲旧日已疏。
眼中惟牙官,从我走道途。
俗状谁使汝,渐赤由近朱。
颍川多名士,古来豪侠区。
历代愧不能,叩门韩与苏。
-
八月二十日晚凉可喜秋思浩然乘兴独游至崇宁寺谒须上人表以 次元闻而造焉既归而作是诗
秋风日已佳,今我何不乐。
出门念所之,兴至不待约。
言乘独往愿,偶信登山脚。
道人心似灰,白首无住著。
经旬不下堂,为我蹑芒屩。
-
室如蜗牛庐,气若炊饭甑。
身无六尺长,当午意已病。
今朝忽破颜,夥此佛宇盛。
长廊引雄风,爽气回秋令。
老僧喜客来,簟竹铺绿净。
-
乙未寒食前一日陪姚季一吴和甫登崇德寺阁赋诗以驾言出游以写我忧为韵分得我出二字 其二
高阁切浮云,仰观势嵂崒。
兴来偶攀跻,意若凌超忽。
壮哉洛阳都,宫殿耸突兀。
城中十万家,古来豪侠窟。
楼观何轩昂,花竹争炳蔚。
-
乙未寒食前一日陪姚季一吴和甫登崇德寺阁赋诗以驾言出游以写我忧为韵分得我出二字 其一
东风日夜狂,草木困掀簸。
墙角数枝红,春事亦到我。
平生喜追游,虽老意尚颇。
况逢两飞黄,共欲参蹇跛。
喟余麋鹿姿,章服强包裹。
-
玎珰响铁未须敲,更听清声彻碧霄。
最爱六么花十八,索人起舞眼频招。
-
邂逅每携诗卷往,猖狂复带酒樽来。
逢春须作游山兴,莫待红残吁可哀。
-
剡溪清浅石棱棱,夜半星稀月欲升。
独恨此间无可访,不须野雪兴方乘。
-
盎盎春泉自满溪,花藏归路使人迷。
少年误逐车轮去,芳草斜阳何处堤。
-
马上寻春不见花,藏红映绿苦周遮。
醉乡眼缬初何有,赢得桃源梦到家。
-
柳边村径逐门成,聊许閒人到处行。
去懒苦憎牛马走,归迟生怯凤凰城。
-
九月十二日诣王信孺赐第因过书院怀李萧远王尧明题于壁二君皆信孺客相继登第而王独第一故云
平原门下客三千,桂籍连年得两贤。
毕竟文章归第一,王郎后发独争先。
-
生于水而寒于水,都在君家燕座中。
只个从来堪受用,何须更远挹清风。
[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文