-
平生湖海敝貂裘,一笑周南底滞留。
豪放不妨诗李白,峥嵘何意吏朱游。
悠悠世上难穷事,落落胸中肯著愁。
高兴横秋浑不浅,月明还上武昌楼。
-
白云飞处祝融墟,心切平安一纸书。
浪走毛生惭捧檄,清贫羊续漫悬鱼。
银蟾浮彩秋尤好,金粟含香桂欲舒。
指日安舆奉颜色,彩衣容与戏庭除。
-
新凉凭雨入郊墟,却置诗书困简书。
顾我尘埃随野马,今谁风味忆鲈鱼。
可能三釜从吾好,且放双眉满意舒。
剩买一尊浇礧磈,从他㶁㶁水鸣除。
-
平生四海鲁东家,貌敬谁能礼有加。
试问离歌谈狗曲,何如艳曲唱山茶。
广平似铁诗犹好,河内闻箴喜更夸。
惟有谪仙堪痛饮,世间佳处乐无涯。
-
词伯今犹从事衫,追风才轶谢羸骖。
浪传齐己声江左,不见弥明隐岳南。
骚读正堪供痛饮,篪音那许接高谈。
君家况有輶轩法,乞与新编得细参。
-
岸岸花飞客思浓,拍空烟水与天东。
暮云横岭依依碧,朝日翻波衮衮红。
鸥共忘机元自适,鼍犹鸣鼓定谁攻。
凭栏万里危楼望,愁绝江南一笛风。
-
常记吾公诲语存,岂唯抚育念深恩。
要将礼义扶门户,常把诗书训子孙。
众耳尚闻垂绝语,尔曹无负起家原。
慇勤事业能无忝,何羡于公驷马门。
-
百年诗种世科存,三载相望两拜恩。
主簿从渠称大小,儒冠喜我到儿孙。
立身正要先忠孝,力学尤须造本原。
老矣寸阴犹共惜,日新期汝大吾门。
-
云容冉冉碧于衫,蟾影腾腾稳胜骖。
万壑凉声生木末,一天秋色满江南。
闻鸡漫起狂夫舞,扪虱谁从隐士谈。
坐想诗翁搜好句,初机还许学人参。
-
荒凉篱落露华清,菊为重阳特地荣。
奔竞斗心知戒在,疏迟懒性习闲成。
偿秋为子添秋兴,见晚知谁恨晚英。
赖有南山陪旧望,悠然目极与云平。
-
何事秋光老更清,故应有菊占秋荣。
后来汉陛知薪积,晚出商山叹翼成。
三径惟将松比操,东篱那为酒含英。
纷纷红紫随时好,臆对西风诉不平。
-
羁寓穷秋几许清,晚芳犹尔亦何荣。
东篱旧岂论馀子,三径今应愧老成。
气味耐堪供饮兴,登临那得厕群英。
节华要是丈人行,俗眼谁知省屈平。
-
风囊啸谷猎尘衫,雨鬣行天驾玉骖。
一洗蛮烟浑逐北,全提商令似征南。
佳时不负中秋约,双桂能同一夜谈。
我亦兰陔奉馨膳,与君欢事喜相参。
-
寂寞东篱几夕霜,不堪憔悴逐炎凉。
谁知璞玉浑金态,尽作红尘紫陌妆。
流液尚能甘水味,返魂应付与梅香。
来年莫落秋深后,好趁登高入酒觞。
-
从昔人传鹊作桥,一年牛女会清宵。
几家乞巧罗瓜果,是处开樽沸管箫。
云雨暂成银汉约,风雷催趁玉晨朝。
凭谁与问支机石,好上仙槎款碧霄。
-
奔走尘埃日几西,又从舟楫问津涯。
官身底事多羁束,世路由来足崄巇。
甘雨也知苏䆉稏,轻风祗管舞涟漪。
夕阳又傍田村宿,无限蜩螗噪晚飔。
-
秀句清圆掩百家,锦心幽思定餐霞。
风骚谁敢窥严律,诵数惟应满洛叉。
已有文名肩杜曲,却怜羁旅赋彭衙。
自嗟下里陪高唱,羞说花时鼓子花。
-
山头笑语落千家,晓入登临引暮霞。
极目未应烦笏拄,招朋端不羡鱼叉。
归来皓月明于烛,睡熟黄紬卧放衙。
幕府官闲诗思敏,赓酬亹亹笔生花。
-
君访西郊古佛家,还因烧佛问丹霞。
可能同住依弥勒,应是前身悟木叉。
林杪危亭供宴坐,门前翠袖俨排衙。
纷纷廛市何时了,静看优昙浩劫花。
-
柳岸流莺两两黄,风光浑在一帘香。
休辞老去追随懒,莫遣春归倥偬忙。
满地芳茵犹胜践,漫天飞絮漫轻狂。
溪园早有同游约,准拟杯行引兴长。
[宋]
1137 年 ~ 1189 年
廖行之的诗文全集
共 610 诗文