-
蝶舞蜂歌倦,晴蜓看未休。
谁知织妇意,方夏已思秋。
-
雨过青青草,湖边信马蹄。
夕阳沙路远,春水板桥低。
柳暗渔人屋,花香燕子泥。
摩挲酒家壁,留着醉时题。
-
里饭驱儿候暖耕,堘泥滑滑不堪行。
如何说得农家苦,雨笠风蓑过一生。
-
家世蜀青城,抟扶几万程。
神游应八表,骨炼已三生。
举酒呼麟脯,吹笙答凤鸣。
欲将余马紲,蜷局不堪行。
-
伯鸾兴和怅谁从,凤尾香衾翠谩重。
静对菱花匀泪粉,不知膏沐若为容。
-
夜月离于毕,篙师可奈何。
帆穿风减半,并阔雨添多。
侧岸无牵路,中流有旋涡。
平生柂楼底,得在柳梢过。
-
寥寥湖上趣,大似水云僧。
故国经年梦,寒窗独夜灯。
鞭声争辇道,月色淡觚棱。
一觉平明睡,都人却未能。
-
定王米换长安土,北望长安日几廻。
更有筑台归未得,凭高却望定王台。
-
我本三生兜率天,为差一念又尘缘。
早知密意无多子,不着旁行贝叶边。
-
回首仙源隔彩霞,丛祠攫肉有饥鸦。
贞元朝士重来晚,不见桃花见菜花。
-
儿女伤悲土不为,健行童仆远相依。
春风日日生芳草,未必啼鹃怨不归。
-
闺合空相忆,那知客路艰。
背人前去鸟,迎面远来山。
夜泊孤灯悄,晨装片月弯。
猿声不知处,杳杳白云间。
-
侠客千金不称求,途穷相雇问因由。
临分脱赠青萍剑,莫荡人间琐碎雠。
-
雨峰多少寺,分日去遨游。
山翠横天目,湖光浴佛头。
花朝骑马醉,月夜傍船讴。
一被微官缚,重来不自由。
-
三百有余年,潮头不敢颠。
孤尖标白浪,层级上青天。
铃隔山僧呗,灯通海客舡。
老来登眺眼,不道步难前。
-
秋风欺病客,力气复何如。
发短丝无数,衣宽带有余。
见人慵作礼,闻雁强裁书。
门外生秋草,呼童不要除。
-
今日忽不乐,散行湖水滨。
有怀天下士,遽作梦中人。
醉语惊天地,狂歌哭鬼神。
九原如可赎,那不百其身。
-
种药千畦手自锄,年来渐喜识人疎。
等闲旋点黄金卖,莫讶家无檐石储。
-
高人太多事,寒夜本无鱼。
船子今何许,泾流只似初。
白苹秋浩荡,黄叶晚萧疎。
更有斯亭在,乾坤一草庐。
-
鸟飞欲尽暮烟横,一笛西风万里晴。
山外有山青不见,微云映出却分明。
[宋]
? ~ ?
朱继芳的诗文全集
共 298 诗文