-
玉树歌兰江月曙。
小倚红亭,亭在花深处。
依旧画船桃叶渡。
一条春水鸳鸯路。
屏上楼台陈后主。
-
新月初三夜,春风廿四桥。
珠帘十里柳千条。
趁得一江飞絮、上兰桡。
海燕飞金屋,江梅怨玉箫。
罟师收网带馀潮。
-
夜来认、是江南岸。
朝来认、不是江南岸。
却又东风,吹过雨、莺花乱。
风过也,流水无人管。
蒲帆织,乡思澹。
-
妾家莲叶西边住。郎归莲叶东边去。
试手摘新莲。低鬟落翠钿。
露圆花溅泪。莲子清如水。
眉月两头纤。莲心彻底甜。
-
润逼轻寒,潜敲细响,愁里霏霏朝暮。
洒入帘衣,刚被回风邀住。
迷断了、芳草汀洲,谁唤赳、云鸠江浦。
逗星星、船尾渔灯,烟蓑零落夜塘路。
闲情千缕万缕,都付空烟织暝,晚潮争渡。
-
碧绉鱼纹,红漂燕影,玻瓈划破兰桡。
带得春来,和云和雪和潮。
东风不管江南恨,任东流、冰风都消。
浪花飘,芳草连波,波上平桥。
夜来一霎菰蒲两,看前溪岸阔,野渡舟高。
-
又是疏钟落照。
送君归棹。
骊歌齐唱阑时多,半说江南好。
长是春来草草。
更添离抱。
-
似水柔情泻绿波。
隔云幽思落明河。
惊起井梧凉露影,鹊飞过。
楼上花枝斜倚枕,镫前风影小停梭。
二十五声秋点碎,听残荷。
-
画里携征棹。
渺江波、莼鲈正美,水肥帆饱。
应得高堂开笑口,笑把莱、衣换了只。
此计于、君独早我。
忆晨昏千里外浸。
-
蓦山溪 甲戌秋卜居宣武门外之保安寺街破屋数间庭中双槐交荫每下直掩关寺钟出树真想在襟颜其屋曰听钟系这以词寄故园诸友
冷吟闲醉,判作凫鸥侣。
约略似江南,占一片、微波小住。
棕鞋桐帽,回首旧池塘,乌相树,门前路,摇落今何许。
帘衣垂了,四壁吸蛩语。
茅屋又秋风,也算是、杜陵羁旅。
-
明灯迭鼓饮交酬。
缀香球点清幽。
西风剪剪,剪取画屏秋。
人似黄花花似鹤,帘不倦,共遨游。
醉中身世一浮沤。
-
关山凄冷,向长空题作,一篇秋赋。
梦笔江淹传别恨,揽入断云残雨。
界破三行,惊回数点,写不成离句。
模糊心事,西南吹下南浦。
频看似整还斜,似疏还密,似断还回互。
-
满目苍凉,青山一带西风树。
天涯骓住。
那更天涯去。
匹马卢龙,指点榆关路。
秋无数。
-
小雨娇寒,嫩晴弄晚,芳意还媚轻阴。
刘郎前度,携手万花林。
不记仙源细路,刚记得、霞重岚深。
环佩响人间,流水消息断青禽。
重寻。
-
縠纹江水葡萄色,两桨飞流急。
汀洲无限白苹波,长是谢娘帘下絮云多。
重来此地寻行迹,匹马桃花湿。
闲庭空发海棠梨,已被流莺衔碎夕阳西。
-
青篱一一藤萝缚。初过谷雨新烟薄。
迭石借山云。疏泉养藓纹。
青山如故我。欲往何时可。
久客小成家。闲庭也种花。
-
带雨飘残梦,分烟剪乱愁。
啼莺飞去更回头。
又是百般言语、下红楼。
寂寂飞香径,霏霏逐御沟。
可怜风雨白苹洲。
-
侵晓揭帘衣。
细挹芳菲。
露浓烟重绿初肥。
庭院深深人醉也,别样清微。
漫惹蝶双飞。
-
烟霁露华新。
浅叶微烘淡沲春。
半卷珠帘,刚泼眼轻匀。
散八文窗作砚云。
奕奕与传真。
-
分明欲折终难折,留待夜深看。
绣帘轻飏,玉阶频埽,只在阑干。
绿窗停午,薄云摇曳,风骨珊珊。
休教月落,生憎雨暗,相守灯残。
[清]
1731 年 ~ 1797 年
顾光旭的诗文全集
共 122 诗文