-
朝云暮雨自高唐,宋玉微辞讽楚襄。
岂谓骚人真弟子,祇将词赋媚君王。
千秋文藻归残梦,八月天河落晓霜。
惆怅荒台寻不得,郢门烟树郁苍苍。
-
涂山万古郁苕峣,禹庙临江更系桡。
殿上鼓钟三峡动,夜来风雨百灵朝。
天开黑水澄秋霁,云起黄龙卷暮潮。
自锡玄圭崇黻冕,空岩竹柏和《萧韶》。
-
书生岂必便鞍马,上将何妨解佩刀。
汉高犒师忧灞上,屈瑕举趾狃蒲骚。
千金裘敝吾将老,两石弓开客自豪。
擒纵应须筹策定,莫烦西顾圣心劳。
-
祁连山上千年雪,兵气销时玉色新。
落日单于收战马,西风汉使议和亲。
试吹羌笛头应白,欲寄寒衣信未真。
争羡边庭班定远,归来万里送车辚。
-
圣祖天纵神武姿,兴文偃武开康熙。六合清照中天曦,要荒侯甸绥蛮夷。
秦蜀闽粤烟鞭箠,滇南万里飞红旗。二十年冬奏班师,明年上元放夜期。
帝曰臣民共乐之,乃命张宴庆允釐。内廷臣英臣士奇,传旨预宴诸臣知。
泰交有道式燕斯,君臣相悦古所宜。乾清宫启双蟠螭,诸臣就列月上时。
此时上下万炬施,陛立双柱辉龙螭。历陛升阶自玉墀,文石栏楯光陆离。
-
五步一留连,十步一错愕。
及来造兹顶,聊憩华严阁。
下俯群岭趋,岭翠纷上薄。
阑干凌万仞,石海波浪作。
波远天四空,骋望极寥廓。
-
我行绕山腰,不复睹山足。
我行陟山脊,又不见山腹。
故知天下奇,了不形起伏。
古台倚轩辕,阴洞閟鬼谷。
长老尔何人,青眉坐垂目。
-
纤月上青衣,迢迢春水肥。
如何万里道,不借一帆归。
夜静鱼龙卧,沙平雁惊飞。
半江星斗外,疑是旧渔矶。
-
边城二月河冰开,千里万里春风来。
春风吹面雪如掌,忽闻冻雨洒窗响。
念君当上古输台,令我临风发遐想。
昔人征战今人耕,剑河饮马雪海行。
轮台城头汉月白,走马川边一川石。
-
北斗错落南斗横,出门骑马鸡初鸣。
残月倒衔太行尾,朔风忽作胡笳声。
我行西出井陉口,气酣拔剑凌幽并。
东方半明犹未明,仰见废垒高峥嵘。
英雄成败讵足论,韩信去后休谈兵。
-
叱叱柴车黄犊轻,阴阴白屋爨烟生。
谁知今日云中守,却听江南打麦声。
-
嶂叠峰攒未可攀,清时犹戍胜金关。
唐宗宋代干戈里,此地何人饱看山。
-
山僧伏虎后,无虎亦无僧。
古雪看人迹,明星是佛镫。
乌呼千涧月,猿啸万年藤。
一榻峨峰下,心知最上乘。
-
万马今归凯,前宵雨洗兵。
花开石犀浦,月上杜鹃城。
飞盖村笳动,疏林骑火明。
艰难经五载,郫酒为君倾。
-
霜落五原树,边城朔吹哀。
乱泉随地出,孤鸟向人来。
汉节萧关道,唐宗灵武台。
山川自莽苍,立马一徘徊。
-
吴波荡桨,点春空海涌,山青云埽。
残霸销馀湖水白,让与词人吟眺。
市上箫声,池边剑影,鹿过眠芳草。
馆娃烟冷,旧时明月来照。
谁唱一曲栖乌,良深如此,又金壶催晓。
-
乌桕门前树,鸳鸯水上家。
小姑居处带残霞。
待得郎归开尽、碧桃花。
杨叶侵鱼浪,莼丝上桨牙。
一重帘隔是天涯。
-
红英乱飞。流莺乱啼。
系杨柳风低。那人家水西。
天孙锦机。王孙锦衣。
摇鞭转入花溪。过长亭马嘶。
-
门外马嘶霜满地,板桥人去匆匆。
酒醒江店驿楼空。
春帆风向背,残角水西东。
行尽江南都是梦,薄云微雪和风。
冷香吹上一枝筇。
-
纵酒赊春,催花助月,金陵如此江山。
是处清游,南朝有客凭阑。
当时只恨重帘远,剩空帘、燕子飞还。
几追攀,过大长干,又小长干。
风流那更追王谢,便谪仙人在,孙楚楼寒。
[清]
1731 年 ~ 1797 年
顾光旭的诗文全集
共 122 诗文