-
百尺楼头任骋望,参差远树稠。断云螺髻,斜阳鸦背,更豁双眸。芳筵黄菊,满酌频斟,宾主风流。珠帘卷,把银筝徐炙,玉斝频浮。
优游。秋高爽阁,人生行乐复何求。餐英骚思,题糕逸兴,彩笔赓酬。画檐凉月涌,爱清光、欲去还留。荡归舟,渐縠纹溪暝,亚字城秋。
-
江南忆,犹忆旧繁华。绛蜡三更偎芍药,红螺百盏听琵琶。肠断赋梅花。
人何处,远宦隔天涯。鹦鹉薄岚愁度岭,荔枝残月醉思家。山城衙鼓挝。
-
孰为归生老。看翛然乌巾鹤氅,风姿犹好。偏喜镜台容易觅,扇底嫣然一笑。况才比、温郎还妙。架上彩毫应秃尽,须另寻、银管青螺扫。知长夜,被花恼。
莫嗤秋燕同潦倒。问平生、容成秘术,些些可晓。种玉仙缘天付与,消受翠鬟娇小。真妒杀、鹊桥天表。但得茂陵人似玉,任白头、大妇贻诗诮。诧掌上,明珠耀。
-
试数词坛彦。惟陈生、奇葩逸藻,波腾云卷。手展麦光倾八斗,竞道扬班再见。听清论、靡靡忘倦。海内真才能有几,叹从来、风雅时人贱。休浪诩,雕虫擅。
石城花月同留恋。正良宵、银筝翠袖,鸾笺题遍。别后酒徒零落尽,尔我飘飖蓬转。止馀得、愁丝恨片。不信董公称健者,已十年、瘦损风尘面。空搔首,泪如霰。
-
何处逢君,西子湖边,招提画楼。叹羁客重来,不堪凝眺,才人久别,依旧风流。凤腊花轻,螺卮酒腻,痛饮豪吟夜未休。挥毫罢,看烟霞乱洒,珠玉难收。
而今便往南州。听鹎鵊啼残章水秋。况玉骢芳草,王孙未返,珠帘细雨,帝子空愁。客里相逢,客中送别,此际输君汗漫游。须珍重、记相思两地,楚尾吾头。
-
所谓伊人,羊城之左,鳄蒲之傍。看五马春行,层峰矗矗,双幡夕指,涨海茫茫。鹦鹉群飞,荔枝初熟,绝胜江南樱笋乡。更堪羡,有岩花绕几,桂酒盈觞。
兴来摇笔琳琅。则词赋兰台独擅场。记应阮同时,骚坛狎主,机云并驾,皇路高骧。白发词臣,青山傲吏,政治文章两不妨。相期切,惟月卿天老,清禁徊翔。
-
久拟结茅岩穴。便可长抛一切。底事为饥驱,消受江花岭月。
愁绝。愁绝。那得称心时节。
-
见小园、黄花开遍,觱篥斜阳依旧。唾壶击碎正无聊,况值悲秋时候。檐雨骤。兼数声落叶、映壁灯光瘦。浮生大谬。算龟背刮毛,马头生角,何时成就。
黄梁梦,早被卢生看透。宁待疏钟残漏。建牙吹角寻常事,只爱白云翠岫。君知否。叹多少、英雄末路空回首。花前邂逅。同作醉乡游,长吟短咏,莫使双眉皱。
-
故人游未返,目断南云。双鱼消息空闻。越山迢递几千里,岭梅落尽馀香。丈夫天涯寄迹,喜主人同调,杯酒情亲。葛巾棕屩,看飘然、七尺闲身。
试上凤凰山望,海气拍长空,蜃雾氤氲。更有丹梯石室,桄榔万树,翠羽成群。眼前奇景,是天教、付与诗人。待少文游遍,故园归隐,同采秋莼。
-
看漠漠纷纷,絪缊缭绕,白昼非烟非雾。紫塞酸风,黄沙苦月,散漫陇云关树。十丈马头,缁衣化尽,东华旧路。记江南、春景佳时,细逐落花飞絮。
谁把红牙暗度。见画梁簇簇,飘来无数。何处印香痕,爱杀玉弓微步。日长静对,虚窗弄影,傍着炉香几缕。算人世、弱草轻栖,只合清歌缓舞。
-
绯衣阿醋。忽改做、道家装束。看满额鹅黄,天然雅淡,绝胜猩红鸭绿。堪与姚家称娣姒,真一样、娇姿绝俗。有林外黄鹂,飞来一色,繁枝如簇。
空谷。尽堪长日,伴人幽独。似憔悴恹恹,霍娘病起,瘦比篱边丛菊。插向云鬟,金钗掩映,不是丹葩秾郁。想飞霜,一夜秋苞,拆尽珀珠盈掬。
-
白发花卿。向梨花皓月,绿醑同倾。宫商自谱,乐府新声。骊珠一串分明。看轻拢慢撚,掩抑无限深情。正魂消,渐曲终人散,斗转参横。
当年禁廷宠召,喜子夜瀛台,天语峥嵘。汉代延年,唐时幡绰,风流今古齐古。旋南驰叱拨,春江路、蟾白螺青。掩柴荆。蒲团茗碗,蝶梦初醒。
-
个个如钱,丝丝似发,雨馀益增幽景。小园春去,双扉昼掩,落红初凝。槛外银塘如镜。有无数、翠钿相映。遍闲阶、那更松根月澹,草际露冷。
春永。雨绣金铺,霜黏玉础,画帘人静。长信宫闲,华清院废,数点萤影。最喜萧然三径。装点个紫稠绿净。止许那、白鹤幽踪,飞来相称。
-
羡归来昼锦。许安石东山,暂时高枕。深秋露华冷。正丹枫半醉,黄花弄影。楼空人静。倚胡床、蟾光万顷。
试遥看、数点青螺,一片蓬瀛佳景。还省。銮坡视草,芸署裁诗,玉堂仙境。雕戈画戟,把江山来重整。荷君恩,且著莱衣戏舞,绿鬓韶华正永。尽教他、徐按笙歌,流霞细饮。
-
吾虽未见,想其人孤峭、其诗幽绝。踏遍江南江北路,雷洛壮心如铁。高卧芜城,桃花春雨,啼破黄鹂舌。请君试看,道傍多少危辙。
回望三十二峰,峰峰奇削,已作多年别。石上浮邱丹灶在,不禁烟霞肠热。驱犊晴畦,捞虾暝渚,莫叹生涯拙。他时相访,共餐芝草岩雪。
-
咄咄奚为,把毛锥拗折、陶泓摔碎。不艳石渠年少客,翻羡羽林诸尉。一叶何来,江边渔父,苦劝三闾醉。拂衣归去,农桑生计偏遂。
看他傀儡排场,科头跣足,容我狂而肆。白苎丹枫时忆女,尝取郎官鲜鲙。杯底罗浮,胸中云梦,奇句堪惊鬼。浮生老矣,且图快饮浓睡。
-
韶光难再,任绯桃开罢、黄鹂啼碎。人世繁华谁占得,漫说吹箫都尉。羯鼓三挝,螺卮百罚,依旧腾腾醉。投竿抱瓮,妒君此愿先遂。
还想八斗才华,金锵玉戛,如听歌钟肆。记得画堂红蜡暖,共瞰鱼羹鸠鲙。鳄浦书遥,羊城梦断,但见盈车鬼。屋梁明月,照人此际难睡。
-
几许奇才,与龙泉并瘗、夜光同碎。谁是黄梁初梦醒,甘作挂冠仙尉。挟瑟灯前,遗簪席上,且学淳于醉。荷衣桂桨,素怀欣此时遂。
不妨轰饮悲歌,吹箫击筑,烂漫屠沽肆。淀水笭箵秋雨后,消受素莼丹鲙。词社凄凉,酒徒零落,一半嗷嗷鬼。黑甜软饱,问醉乡何如睡。
-
英雄已矣,把吴钩抛却、唾壶敲碎。痛哭穷途同阮籍,难乞步兵佳尉。白日黄鸡,催人老去,几度中山醉。龟毛兔角,叹浮名何年遂。
梦魂不到春明,读书卖卜,潇洒君平肆。落日江亭闲岸帻,赢得持螯斫鲙。故国青山,美人黄土,往事徵于鬼。桃笙豹枕,算人生惟有睡。
-
苕溪不遇,却相逢、在白苎城边。一见飞扬跋扈,挥洒乱云烟。暂学韩康卖药,知通人、游戏本相兼。看白狼选胜,赤乌吊古,落叶句尤妍。
不浅莼鲈逸兴,趁秋光、独泛淀湖船。与尔樽前慷慨,心事两相怜。寄语吾家双伯氏,溪山何处数流年。此时只合,高歌痛饮落花前。
[清]
? ~ ?
董俞的诗文全集
共 167 诗文