-
贫也原非病。怅萧然、桑枢蓬溜,褐衣尘甑。底事屋梁恒仰面,赢得穷愁愈甚。请从此、停披辍咏。谢绝墨卿毛颖辈,任江花、零落边笥罄。北窗下,惟高枕。
莫夸繁露才名盛。到如今、下帷何用,窥园不禁。蛮触功名安足贵,早己邯郸睡醒。况穷达、从来有命。暇日支筇携斗酒,正花时、不负登临兴。谁似我,麋鹿性。
-
泉冷云深,仙翁静爱青山宿。晓松如沐。夕涧幽禽浴。
舴艋归来,独对群峰簇。炉烟馥。满庭黄菊。帘卷秋塘绿。
-
露重叶无声。微雨秋灯。情深不见更分明。想得焚香垂手立,绣被寒轻。
雁柱不飞筝。锦字谁凭。梦中犹记彩云名。桂影半窗人寂寂,依约三更。
-
切切凄凄,叨叨絮絮。西风驿路伤心处。明知枕畔不堪听,何劳故傍疏灯语。
古迹丹枫,寒城白苎。便须谱入悲秋句。玉人起坐泪阑干,声声断续纱窗曙。
-
九衢车马纷如蚁。暍死红尘里。夕阳城阙乱啼乌。遥望蓟丘烟树总模糊。
客窗梦又归家去。竹冷泉深处。此时谁凭曲阑干。料想池荷开罢没人看。
-
交颈落花前。结得雕笼伉俪缘。心似彩鸾形翡翠,缠绵。说到相思便可怜。
何忍暂相捐。别鹤孤鸾各一天。人世钟情谁似此,鹣鹣。韩贾风流萧史仙。
-
燕市客,怅重游。又深秋。凉月小,暮山愁。玉蟾蜍,金腰袅,醉红楼。
人如玉,倚香篝。拨箜篌。红蜡下,锦缠头。眼波横,眉黛浅,最风流。
-
销魂全在眼波秋。盈盈怕见春愁。暮江人去正凝眸。粉泪难收。
密意灯前频送,幽情扇底微钩。绣帏斜睨半含羞。别样风流。
-
凤头低落画裙边。绣帮三寸花鲜。凌波何幸遇婵娟。瓣瓣生莲。
怪杀夜来狂甚,温香一捻堪怜。玉趺褪尽软行缠。被底灯前。
-
乱蝉衰柳泣邗沟。舴艋是重游。青山不改,红蕖将吐,白了人头。
数声画角残阳里,羁客易悲秋。多应惹起,十年旧梦,一片闲愁。
-
莺娇蝶媚。人与春同醉。虾帘敞,螺卮腻。清歌调玉管,红蜡垂金穗。书床畔,半生消受清闲味。
忆昔游湖墅,欢宴犹能记。叹荏苒,韶光逝。君才真八斗,富贵偏能致。还堪笑,董生与尔同憔悴。
-
夹衣初换。花信春逾半。桃片织,禽声变。山亭蜂蝶闹,津市鱼虾贱。繄谁氏,柳阴坐挟书盈卷。
不道年华晏,夕照烟峰乱。天可问,堪长叹。未酬云路志,已遂名山愿。今方信,白衣苍狗人情幻。
-
银蒜。银蒜。遮了东风一半。门前日影初残。
犹见微峰远山。山远。山远。风送残红片片。
-
隋堤何在,见晴云雪草,苍茫无际。皂帽蹇驴凭吊罢,闲忆汴京遗事。花竹梁园,烟霞艮岳,何处寻荒址。繁华销歇,断肠戍鼓声里。
堪叹蛾贼纷纷,洪涛昏垫,一夕漂朱邸。只有金梁桥上月,曾照歌楼灯市。楚汉荥阳,袁曹官渡,懒去评青史。黄沙古堞,暮鸦落日飞起。
-
秦邮城外湖千顷,烟蒲夜宿鵁鶄冷。水面月痕生,东风舴猛轻。望中青欲雨。
贞女祠边树。酒酽烛花垂。一编淮海词。
-
千载词坛,寥寥可数,谁似先生。看奇葩四吐,扬班烂漫,灵珠盈掬,潘陆峥嵘。十捻三都,千金一字,当代风骚属老成。龙门在,任诸家百氏,孰敢争衡。
廿年鹿侣欧盟,有碧水丹山世外情。记鹓班奏罢,炉烟春润,凤池散后,莲烛宵擎。文苑凋残,英雄老去,荏苒霜髭忽数茎。欣无恙,如天孙高峙,斗极常明。
-
燕掠莲香,蝉吟槐碧,渐觉凉生残夏。小院虾帘,骤雨银河倒泻。怪悲歌、燕市淋漓,喜顾曲、周郎蕴籍。漫愁他、花月销魂,十千频醉新丰舍。
看君金马玉勒,有闲情丽藻,才凌鲍谢。锦色瑶笺,多在雪廊风榭。凭彩笔、细为平章,算红友、何如仆射。尽君王、赏罢凌云,西园难问价。
-
辟疆园里秋光,蓼花小艇斜阳晚。逶迤竹径,画栏转角,碧池清浅。帘控虾须,茶烹蟹眼,鹊炉香暖。喜高人艳质,良时邂逅,俱绝妙,湖仙伴。
更听阳春白雪,遏行云、鹍弦凤管。兰灯未灺,宝钗欲坠,柔情缱绻。银漏无声,玉蟾弄影,琼筵初散。算人生,惟有高歌痛饮,葡萄百盏。
-
绕秋池、名姝偃仰,晨妆镜中彻。蛾眉匀净,渐暖日微酣,分外娇绝。雪儿小字,凭改唤、红儿丰韵别。记偷觑、粉腮羞晕,画帘风乍揭。
昨夜梨花梦醒,海棠魂映,一片晚霞秋月。吟赏处,疑仙手、芳痕重捏。知还想、锦城艳丽,且试看、繁葩当槛列。预愁那、玉容憔悴,金樽寒夜歇。
-
当年公瑾,早三五文社,誉蜚龙腹。滚滚毫端夸丽藻,不数江潘海陆。探得灵珠,夺来花簟,久侧时贤目。沉冥埋照,一杯常满醽醁。
回想玉勒京华,侯鲭分饷,华馆燃红烛。赋罢凌云词客老,空赏谈天炙毂。笔傲千秋,丹成九转,长啸须眉绿。官衙昼静,春风吹动苜蓿。
[清]
? ~ ?
董俞的诗文全集
共 167 诗文