-
欢笑真无几。才听得、流莺声老,故人行矣。一幅缃枝和泪写,多少酒边深意。也不分、空山抛弃,独立自矜颜色好,怎春风、输与闲桃李。襟上泪、甚时洗。
人生荣落何须计。君看我、鲇鱼上竹,冷官滋味。药省兰台吾不愿,薄宦廿年而已。但及早、买田乡里。他日白头湖上路,好同来、结屋梅花底。鸥鹭约、倩花记。
-
不多时候窗儿黑,雨声又催人起。欹枕搜香,背灯絮影,只是闷恹恹地。怎生调理,这小极心情,薄寒天气。新旧啼痕,多应黦了旧鸳被。
料他玉窗夜,今正低鬟促坐,缃梅花底。麝帕传柑,猩茸缠茧,不似年时欢喜。剪刀声里,也多分黄昏,一般无睡。对掐春纤,把邮程暗计。
-
断桥衰柳荒寒外,来寻旧家池馆。粉堞欹苔,文窗锁荔,寂寞无人寻玩。芙蓉开遍,看影写银塘,香支珊槛。凝立西风,重提往事更断肠。
当年花底高会,有锦袍银烛,翠裙罗扇。绿野琴樽,乌衣门第,都是此花曾见。如今谁管,任冷月疏烟,做伊秋怨。独客青衫,落红和泪满。
-
积暝动江郭,秋色漫吴宫。冥冥万家楼阁,都在雁声中。此际天涯夜雨,多少联床兄弟,裌被暖西风。独客耿无寐,枕手听疏钟。
温玉茗,爇银叶,兴都慵。打窗簌簌如语,冷翠下疏桐。想得木犀花底,独展陈编消夜,帘闪一灯红。念此感寥落,归思落乌篷。
-
洞仙歌·东园夏潦后,花竹池台半就荒圯。秋日偶坐鲁舍,见墙角秋海棠一丛,含露将放,赋此志感
银纱窗子,渍苔痕都坏。几摺雕栏断犹在。这凄清、池馆花也慵开,便开了,料得也无人戴。
柔肠无可断,脉脉西风,减尽当时旧腰带。一桁小回廊,病蝶飞来,怎瘦得、更无聊赖。又满地、蕉阴夕阳时,悄负手、沉吟退红帘外。
-
单衾春冷无人觑。心情只是恹恹地。费尽睡工夫。思多梦转无。
看看窗纸白。矬了花梢月。酒醒晓莺时。这愁除枕知。
-
祝英台近·孤馆积阴,独居无作。黄子芾孝廉持晓风残月图便面属题,爰赋此词以掳归思
暗潮生,纤月暝,解榜越江口。脉脉新愁,堆上短亭柳。有人玉笛声中,罗衾如水,这归梦、比莺还瘦。
正僝僽,道是芳草吴天,何处重回首。烛冷香温,滋味尽消受。可怜落尽桃花,春寒孤馆,怎挨得、酒醒时候。
-
忆江南·重九日泊舟虎林,水窗无俚戏,与梦西追忆旧游,漫赋十解
重九节,十载住吴门。花舫虎丘担菊市,箬篮狮巷买糕人。
此景最关心。
-
连宵只是心情恶,孤榜寒灯。睡思瞢腾。红叶声中到石门。
想他对坐红窗下,绣幕沉沉。私语残更。此际箫郎睡未曾。
-
红闺只恨兰宵短,卸了残妆。倚遍回廊。月在樱桃树底黄。
可怜此夕蓬窗宿,费尽思量。挨遍凄凉。不信离家夜更长。
-
前年听雨双桥下,病酒恹恹。闷谱香弦。疏柳残灯傍晓天。
今宵听雨双桥下,依旧无眠。陡忆从前。孤烛单衾又一年。
-
一更抵死催侬去,才别湘屏。又上吴舲。摇过垂虹却四更。
掩蓬卧听松陵雨,熨遍罗衾。不放天明。愁要寻人梦避人。
-
吹笛语儿城下路。帆卸明湖树。城上月濛濛。城下垂杨,尚湿前朝雨。
自检麝囊灯畔觑。费尽闲情绪。无赖是秋鸿,但写人人,不写人何处。
-
细雨愔愔蓬背滴。蓬底羁人,自展单衾褟。梦又不成灯又黑。乱鸦声里天如墨。
似酒浓愁无处说。待倩双鸿,远向天涯觅。桥外杨花桥下客。可怜一样伤漂泊。
-
髯乎堪恨,占词名一代,竟无其匹。早岁红牙添韵事,传唱六宫都彻。宰相衣冠,党人子弟,老作梁园客。功名五十,马周久已白头。
知否二百年来,替人属我,来与公争席。自写江南肠断句,恨少紫云擪笛。馀子徒劳,此才不易,鹿角谁当折。花前清啸,诗魂飞下寒月。
-
念奴娇·十四夜,乘月至三多桥酒楼,是旧与虞卿饮处,日月几何,欢游不再,赋以哭之
河山满目,蓦惊心又到,黄公垆侧。腹痛一杯遥酹汝,不暖秋坟愁骨。世更谁容,天胡此醉,特造龙蛇厄。西州重过,马挝撞处都折。
尚记跂脚狂呼,濡头泥饮,醉舞参军鹘。历历都如前日事,讵料竟成长别。万种消沉,一身潦倒,泪尽西家笛。为君惆怅,夜台可有明月。
-
念奴娇·十二夜,陪月村先生登长洲廨东小阁看月,时江北诸郡县大水,既事拈前韵写感
月吾问汝,照几家欢宴,几家漂泊。刬尽吴山千万叠,放眼大江南北。鸡犬荒凉,鱼龙跋扈,烟树长淮黑。戟门深处,此时歌舞如织。
可笑王粲穷愁,贾生痛苦,何补匡时策,但得升平温饱过,说甚杜陵契稷。卧看诸公,龙骧虎步,只手回天劫。腐儒无用,登楼且醉江月。
-
尺书飞到,讶秋声满纸,凄人心魂。客里思亲兼忆弟,极目吴天空阔。荒店闻鸡,乱山跃马,落日孤城黑。艰难行路,青衫揾泪都赤。
可奈负米长贫,读书最贱,受尽天磨折。想尔高歌燕市上,剑斫唾壶红缺。落木关河,西风砧杵,一片归心裂。不知今夜,长安多少明月。
-
放眼东南,苍茫万感,奔赴栏底。斗大孤城,当年曾此,笳鼓屯千骑。劫灰飞尽,怒潮如雪,犹卷三军痛泪。满江头、陈云团黑,蛟龙敢啮残垒。
登临狂客,高歌散发,唤得英魂都起。天意倘教,欲平此虏,肯令将军死。只今回首,笙歌依旧,一片残山剩水。伤心处、青天无语,夕阳千里。
-
垂柳扬州驿。又客里、匆匆过了,落梅时节。一缕春魂和月瘦,揉作笛中波折。看此夕、孤蓬江北,自碾冰华和别泪,写相思、寄与天涯客。酸楚意、问谁识。
东风两度长安陌。算剩有、残香似我,一般漂泊。那倩玉笼◆翠羽,细把这情重说。笑减尽、青衫愁骨。君见此花如见我,道大家、风味清寒绝。珍重此、数行墨。
[清]
1826 年 ~ 1884 年
周星誉的诗文全集
共 92 诗文