-
三上一杯亭,丰碑苔藓青。
伊昔宋丞相,造舟绝前汀。
中原嗟陆沉,兹何足营经。
宗臣耿耿心,聊此托衰龄。
举世皆大醉,何人眼独醒。
-
四上一杯亭,东风何作恶。
烟雨乍萧萧,遥天冥寞寞。
春愁浩难消,深心谁为托。
豸服自多荣,厚禄良不薄。
素食度清时,役役真堪怍。
-
豸服久行春,春心漫浩浩。
画角引风清,蒲帆依露缟。
春昼日以长,春华日以老。
望望葛阳溪,两岸盈芳草。
舟行迅碧流,棹歌声自好。
-
扁舟达夜行,明月出天际。
一见紫云城,再见龙津第。
遥水落风花,微香吹月桂。
风月涌金波,漾漾激湍逝。
激湍自快心,磷石多为厉。
-
行春出邬子,湖光带草青。
忽逢素心人,寄书到芳汀。
展书试一读,由来是化经。
纷纷仙佛辈,驻世亦百龄。
别有长生诀,谁当为唤醒。
-
望望湖上春,山水自不恶。
山色足烟花,水光通冥寞。
中有柴桑翁,高踪随所托。
遐心物外栖,浮云天际薄。
企仰空多年,颜厚增惭怍。
-
跻攀复跻攀,遥望白云山。
树色添新绿,花光带旧寒。
崔嵬俯瞰城头近,画图一幅玲珑甚。
轻烟薄霭染诸峰,云容雾态看无尽。
忆昔开山安期翁,诛茅结屋翠微中。
-
祥云来自蓬莱山,吹落长空分五色。
东方日出映成霞,烂熳一天流八极。
忽忽春阴瀰海宇,中间黑者为濛雨。
青黄赤白尽随风,飞入千山作红紫。
红千紫万斗嫣妍,前溪后溪春可怜。
-
君不见,青阳候,东皇推转繁华毂。
山头万紫间千红,天机织得春如绣。
既似当年汉陆郎,单车入粤诏蛮王。
功成许布千山锦,遍植琼枝万古香。
又如蜀使机宜审,尽掘山茶种桑葚。
-
陟东门,望望白云。
安期一去,今几千春。
白云长在,视安期之迹若飞尘。
猗硕人之寿兮,寿若白云。
-
我思古人,尼叟时宪。
堂堂仁义,低垂管晏。
浩然者存,万世如见。
彼美人之寿兮,硕人之寿兮。
-
人莫不有言,贤材不兴。
不足为邦国,役治以毋登。
我静图之,如彼冈陵。
东风解冻,何物不增。
栋梁榱桷,何用不胜。
-
盍归乎来,昔也裋褐单襦。
其乐有馀,何今者之瞿瞿。
-
盍归乎来,北风下钓矶,乌耳蟮正肥。
与公聊乐饮,乐以忘饥。
-
盍归乎来,前汀送远舟,明虾大且脩。
与公聊乐饮,乐以忘忧。
-
河水之悠悠兮,人或以为尤兮。
口胡为乎不缄。
将起羞兮,尚慎旃哉。
-
河水之涟漪兮,人或以为非兮。
言胡为乎伤易。
诞以支兮,尚慎旃哉。
-
北山有松,其干凌云。
露雨泽之,几百千春。
于嗟乎,松之茂兮,慎斋之寿兮。
-
北山有柏,其干凌霄。
春华不滋,秋柯不凋。
于嗟乎,柏之茂兮,慎斋之寿兮。
-
桂之树,彼美无度。
几回春风,几回春雨。
凉秋八月,太清泫露。
有茁其华,芬芳布濩。
[明]
? ~ ?
霍与瑕的诗文全集
共 753 诗文