-
西北天柱倾,东南地维拆。
日月代盈亏,寒暑互因革。
世界无员满,达观乃不惑。
古哲有真言,顺应无留迹。
行乐且行乐,清江漱寒石。
-
东皇布春令,雷雨遍九州。
须臾朗日出,渥泽一时收。
造物固如此,至人每同流。
舍则为龙蟠,用则为麟游。
行乐且行乐,商霖待有秋。
-
硕人应昌运,两秉南天钺。
涕泗拊疮痍,笑谈安臲卼。
巍碣镂人心,戎功耀金阙。
胡然逊硕肤,去弄沧溟月。
行乐且行乐,徵书在明发。
-
楫舟下香山,行行翠微里。
春尽夏方初,万绿檠新洗。
点点绿中红,如珠缀云绮。
借问道傍翁,云是相思子。
昔有一佳人,望夫大江沚。
-
老翁八十馀,步行五十里。
双足混泥涂,清江时一洗。
手持尺素书,书中罗锦绮。
来访石头公,人讶真仙子。
主人适命驾,远游香山沚。
-
钜公行岭表,身带日边云。
谓借岩廊泽,海隅被南薰。
胡然动归念,岂不怀明君。
沧洲多芷兰,可以寄殷勤。
馨香容易结,何事苦离群。
-
仁孝于天亲,从命无攸抗。
南北或东西,一一随所向。
又如金在炉,镕铸任哲匠。
造物本无心,至人每超旷。
阆苑与孤村,风光都淡荡。
-
周公谓鲁公,不过三十字。
然而洛邑鼎,遂延八百祀。
鲁邦世先猷,庆誉亦靡坠。
千古相臣规,此为第一义。
自馀区区者,何足复深计。
-
姬公负扆时,流言固多有。
东山久不归,跋前且疐后。
乃其吐握心,靡替弥永久。
沧溟每纳污,巨泽恒藏垢。
所以福履绥,庆流如川阜。
-
苍旻借木铎,来醒南州梦。
天关时命驾,奥旨辟空洞。
清世见游麟,高冈睹仪凤。
胡为动归念,弃予增忉痛。
杨柳郁春江,黄莺正初哢。
-
楫舟渡珠海,秋风起微波。
有美东方来,双鬓稍以皤。
手携一函书,书中锦字多。
焚香再拜读,太山耸嵯峨。
精光丽南斗,千古应不磨。
-
奕奕古愚翁,巍科冠闽中。
膴仕主春闱,藻鉴知钜公。
借惠我海邦,卓然斯文宗。
珍重在人伦,依稀回淳风。
奇识兼异政,口碑今尚丰。
-
江门倡绝学,其宗在自然。
六经无声臭,应感起万缘。
一了一切妙,卓哉岂其禅。
矫矫古愚翁,参同有真诠。
诗章与翰墨,九鼎存一脔。
-
韩文经五代,残编挂敝筐。
谁为表出之,绳武者欧阳。
古愚风韵远,愈远流愈光。
然亦几埋没,曾孙是遑遑。
搜罗遍旧家,间关岭海阳。
-
上上一杯亭,春风何浩浩。
今朝柳叶新,昨日梅花缟。
匆匆岁月徂,人生容易老。
游子惜春辉,王孙怨芳草。
芳草年年绿,红颜不再好。
-
上上一杯亭,春愁渺无际。
公子有芳园,故侯罗甲第。
微风荡绿杨,瑞蔼飘红桂。
千红与万绿,滚滚颓波逝。
惜春春不留,凭槛歌凌厉。
-
上上一杯亭,春山无数青。
春山啼野鸟,春水涨前汀。
山水长如此,游人几度经。
浮桥步良月,伊时故髫龄。
回首三十年,忽忽如梦醒。
-
上上一杯亭,心事翻增恶。
望春春可怜,怀人人渺漠。
涉水采江花,缄书无雁托。
相思忽以老,岂谓恩情薄。
兰芷挹潇湘,欲言故羞怍。
-
一上一杯亭,一回歌浩浩。
崇桃落晚英,郁柳飘新缟。
纷纷物候更,冉冉春光老。
涓涓槛外流,青青亭边草。
伤春重伤春,忽有音书好。
-
再上一杯亭,追陪幸遭际。
两两俯清澜,指点王侯第。
上是鹅湖湖,下是桂洲桂。
赫赫当年威,落落今安逝。
富贵本无常,崇阶矧为厉。
[明]
? ~ ?
霍与瑕的诗文全集
共 753 诗文