-
漫说颜童骨可仙,养生至理亦难言。
世情谁恸西州路,座客空怀北海樽。
花落鹃啼江树碧,松深鹤怨岭云昏。
可怜旷代风流尽,独酹南薰一断魂。
-
松声翠气薄吟衣,曲径盘盘护槿篱。
野碓舂泉分涧急,山钟送曙出云迟。
人家绿艾端阳节,天气黄梅细雨时。
刈麦稼秧农事足,西郊生意绿无涯。
-
瓜芋芃芃绿满畴,村居客意乐深幽。
白云僧屋开孤嶂,疏竹人家带浅流。
半榻清灯初耿夜,一声长笛欲横秋。
何时归把沧洲钓,已歃閒盟向白鸥。
-
梧雨声乾爽籁生,年华流水鬓星星。
夜涵露气漫漫白,秋入山光楚楚青。
攲树带蝉侵竹座,断云和雁落芦汀。
酒醒谁鼓松风操,炷罢炉薰洗耳听。
-
妙高台上金为界,不二门中铁作关。
万古云根擎梵刹,六朝山色入僧阑。
浮沈世事风涛外,突兀楼台宇宙间。
往古兴亡多少恨,夕阳送尽暮钟寒。
-
相逢俱是客,对酒感流年。
落日沙头雁,清风树杪蝉。
山钟隔林寺,江火趁潮船。
何日茅檐下,清灯话霅川。
-
邂逅南归客,扁舟共问津。
一尊风月兴,万里水云深。
京洛红尘旧,功名白发新。
新看吾道泰,梅报一枝春。
-
羊裘人已远,犹说汉江山。
不为三公贵,轻抛半日閒。
遗台苍树杪,清濑白云湾。
千载惟鸥鸟,相看不厚颜。
-
楚楚山阴彦,长游楚水滨。
尺书新寄雁,十载几怀人。
客梦芦花雨,诗情柳絮春。
何时归话旧,酤酒荐吴莼。
-
潇洒一杯酒,临风写素琴。
潮生春浦暗,月落夜城沉。
拂曙星河淡,含烟草树深。
长歌休语别,华发欲盈簪。
-
半世湘东客,欣然遂卜居。
澹烟沙外径,明月竹边庐。
潦缩寒溪净,秋高老树疏。
别来无便雁,为况近何如。
-
逃名萧散客,结屋跨云根。
风月供千首,乾坤寄一樽。
孤钟临水寺,长笛落梅村。
读易筠窗下,超然隔世喧。
-
寂寞山阳市,相欢把酒卮。
江湖千里客,风月一囊诗。
渡晚归人少,沙寒落雁迟。
明朝淮水隔,何处寄相思。
-
暂舣东风棹,相逢汉水滨。
一尊东岘酒,万里北归人。
柳拂官桥晓,花明驿路春。
明朝又山岳,怅别漫劳神。
[元]
? ~ ?
周权的诗文全集
共 374 诗文