-
凉浸瑶空月,正寿星、光彩遥烛,少微躔次。
鹤发仙翁还笑道,恰则揆予初度。
好文物、衣冠翘楚。
雪跨冰悬神炯炯,尽襟怀、清酒金茎露。
真好个,神仙侣。
-
夏郊景气清,况我冲抱幽。
深居节已换,眷眷怀良俦。
人生磊磈胸,要贮壑与丘。
振衣一长啸,凉吹来飕飕。
贯石有飞泉,隐见晴云浮。
-
终日局环堵,散策穷深幽。
嘉我二三子,落落诚罕俦。
适意随所诣,行行遂经丘。
青松如高人,含风自萧飕。
夕云度深翠,爽气衣上浮。
-
西山一何佳,税驾谢嚣尘。
独往殊有趣,野鹿如亲人。
泠泠涧下水,练练山际云。
幽憩任疏散,岸帻青枫林。
-
道人澹无为,懒散忘盥栉。
扫石秋树根,曙涧濯残月。
袖浥水光润,履带水翠滑。
虚阑倚云歌,清猿共孤绝。
-
张子湖海襟,乃复喜岩穴。
朝餐进芝髓,夜诵然松节。
深云暗幽洞,仲夏欲飞雪。
下舂炫馀景,林水互明灭。
款客垂磬室,颇感十年别。
-
褚公何为者,处钝以藏兑。
哦诗古松根,古人思远诣。
疏懒意自真,客至忘冠带。
流俗岂同调,目击趣自会。
素琴固不泽,抱朴乃不败。
-
晁子摩尼珠,照彻白水源。
不啜赵州茶,不面达磨禅。
山饼泼乳酒,潇洒夕翠轩。
飘然忽谢去,遗偈如涛翻。
逝鸿无留影,落叶返故根。
-
僧达无生机,寂念若冰冷。
汲来石根泉,瀹以云腴饼。
舌端味枯禅,了然发深省。
归策石林空,清飔下松顶。
-
苍润隐石脉,幽源迸山椒。
连筒入云窦,势接河汉遥。
引兹一线秋,高下穿林梢。
联络袅相拄,旋折不辞劳。
挽之归我庐,晴雨注屋茆。
-
晴烟淡秋原,枯梢翳残叶。
兰芷徒自妍,芳馨谁采掇。
岂无同心人,岁月念飘忽。
咏思河水深,迢迢暮云合。
-
閒携绿玉枝,远诣诗老家。
断涧秋木落,寒沙炯泉花。
高谈意偶合,脱落偪仄歌。
从容饭雕胡,屡瀹粟粒茶。
亦复事文翰,醉字萦秋蛇。
-
安禅简清素,趣与外迹绝。
玄谈落松风,洒我一襟雪。
逍遥雨花外,岂复念浊热。
夜久白河沈,挂檐耿疏月。
-
丈人山南来,铁面冷松露。
野芳堕春妍,香入青芒屦。
逍遥憩幽磴,睨我如有素。
即之亦无言,还带山云去。
-
索居简人事,与世意罕投。
柴荆已就理,岁功念西畴。
落落鸡犬墟,隐隐渔樵洲。
啸傲一壶绿,聊复写我忧。
及辰寓冲赏,独策还经丘。
-
桃花悄无有,仙源渺何许。
流水清于铜,松色与崖古。
长林暮萧飕,似与幽人语。
翛然卧空庵,清猿夜深雨。
-
东林旦气白,清旭含初景。
空斋松桂幽,光动离离影。
俄聆剥啄音,车马何炳炳。
我本黜世虑,脱落如废井。
屏迹谢时彦,兀坐息造请。
-
富人厌粱肉,贫士怀齑盐。
采芳得野荠,终朝不盈襜。
矧兹春候和,学圃滨涧南。
席地历疏块,挂畦理长镵。
孙芥紫芳茁,早韭绿且纤。
-
养素任疏拙,卜亭类蜗盘。
俯兹一酌池,湫隘良可叹。
谁知方寸中,而有万顷宽。
天光发虚白,心湛水不澜。
彼美君子华,寓目道所存。
-
春暮适川上,意与流水长。
时有白云至,远带松翠香。
手携渊明诗,倦坐据绳床。
悠然宇宙间,是非两忘羊。
[元]
? ~ ?
周权的诗文全集
共 374 诗文