-
闻道黄河彻底清,千年气数此分明。
尧民商耇浑蹉过,输与残生见太平。
-
斯人怀妙质,事事合唐贤。
命短于长吉,吟情似阆仙。
寒鸦政鸣噪,独鹤已蹁跹。
落日山亭下,沈思一怆然。
-
时秋四壁冷,片纸百回看。
字古微侵隶,吟清不到寒。
人生快意有,天下好时难。
涧水光如月,吾琴尔去弹。
-
行逢二三月,春映掌中杯。
绿久山犹浅,花寒雨未开。
谁能奈愁得,拌不上楼来。
更莫看云坐,潇湘有雁回。
-
老木碧毵毵,幽亭著两三。
山飞不到地,空处遂为岩。
古塔开苍藓,清泉滴暮岚。
游人莫来此,渠正试春衫。
-
久坐不知夜,饥鼯窥瓦檠。
诗徒我乐国,酒不打愁城。
白雪夫君句,黄花老我情。
商量能任不,胜欲饮公荣。
-
不见碧瑶叟,年龄二十馀。
儿今亦耆旧,孙复抱诗书。
后浪催人老,长笺不我疏。
眼中谁有此,雅雅更鱼鱼。
-
萼绿华身,小桃花扇,安石榴裙。子野闻歌,周郎顾曲,曾恼夫君。
悠悠羁旅愁人。似飘零、青天断云。何处销魂,初三夜月,第四桥春。
-
百尺楼头山雨长,梦提白一濯沧浪。
从渠金带花成簇,何处钱羹饭不香。
语妙囊中了今古,骚成肘后系潇湘。
山寒岁晚兰苗盛,欲当包茅献草堂。
-
暇蟆,暇蟆,汝本吾田蛙。
渴饮吾稻根水,饥食吾禾穟花。
池塘雨初霁,篱落月半斜。
啁啁又向他人叫,使我惆怅悲无涯。
暇蟆对我说,使君休怨嗟。
-
不见碧瑶叟,年龄二十余。
儿今亦耆旧,孙复抱诗书。
后浪催人老,长笺不我疏。
眼中谁有此,雅雅更鱼鱼。
-
禅子安排定了痴,数拳石映半泓池。
岩如大厦元生就,水似人心未动时。
二月春深梅不觉,五更风起桧先知。
青要野寺西湖路,直得先生一首诗。
-
跃鱼甚微细,解转达秋江漪。
一静未满刻,一动辄移时。
岂由鱼乐乎,或是不性之。
商量未渠稳,风急芦花低。
-
秋风萧飒兮白露晞,五十年闺闼兮甯识马嘶。
衔辔迫人兮魂为之飞,归来一空兮不死何为。
谁为此祸兮使汝当之。
-
华裾客子袖文过。
jm全宋诗卷三二九一
-
佻红抱城东,武山排闼入。
杲山出扶桑,橘红蘸溪湿。
公退倚朱栏,万象俱收拾。
无数唤舟人,沙头雁行入。
-
紫兰賸有无离骚,梅花不见见水曹。
眇焉何许是人物,枉子秣马行林皋。
古人相逢未易得,紫燕西飞东伯劳。
吟馀切莫谈时事,正搅春思分二毛。
-
禅子安排定不癡,数拳石映半泓池。
巖如大厦元生就,水似人心未动时。
二月春深梅不觉,五更风起桧先知。
青林野寺西湖路,直得先生一首诗。
-
因梦吴云赋远遊,江花扶柁水悠悠。
半轮月散千山影,一叶舟胜万斛愁。
天气渐于寒食近,春风祗到牡丹休。
水程孤冷难为夜,起吸沧江当拍浮。
-
燕贺初成百尺台,一新粉堞更周迴。
水流东北交虹去,山自西南拥翠来。
瓦缝参差千户密,市城翕聚六门开。
宾俦眺望从今始,佳气随风入酒杯。
[宋]
1214 年 ~ ?
罗椅的诗文全集
共 62 诗文