-
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。何地无芳草,惟此青青。
谁管孤山山下,任种梅竹冷,荐菊泉清。看人情如此,沉醉不须醒。问何时、樊川归去,叹故乡、七十五长亭。君知否,洞云溪竹,笑我飘零。
-
明虹收雨。两桨能吴语。人在江南荷叶浦。采得蘋花无数。
梦中舞燕栖鸾。起来烟渚风湾。一点愁眉天末,凭谁刬却春山。
-
瞌睡从何来,譬若风雨至。
曲几不待凭,虚棂那暇寄。
应人眉强撑,伸手扇已坠。
径游华胥国,欲见混沌帝。
齁齁自成腔,兀兀更有味。
-
秋风萧飒兮白露下,岂不日月兮照我下土。持此白头兮言归何所,默已不堪兮哭微更苦。
儿孙为吾一恸兮万万古。
-
秋风萧飒兮白露晞,五十年闺闼兮宁识马嘶。衔辔迫人兮魂为之飞,归来一空兮不死何为。
谁为此祸兮使汝当之。
-
秋风萧飒兮白露零,汝坟何在兮何草为青。昨秋此日兮犹冀汝生,洒墨我别兮人间父子之情。
我枯如腊兮涕更纵横。
-
跃鱼甚微细,解转秋江漪。
一静未满刻,一动辄移时。
岂由鱼乐乎,或是水性之。
商量未渠稳,风急芦花低。
-
秋山何言哉,万物兴自阑。
昔翳春空云,今作道上斑。
况此江浦蕙,几何不为菅。
幽泉大自在,映月泻潺湲。
-
驾言出北门,长桥拱门外。
双溪东西来,到此而始汇。
人言似章贡,玉虹夹其背。
拟作合江亭,景物无小大。
-
南山天马来,南城下盘踞。
前撞古寺钟,后彫谯楼鼓。
我来俯崔巍,山灵相呼舞。
年丰民物熙,细听闾阎语。
-
行行西复西,稍喜市声静。
征夫指前路,望望梅花岭。
淡烟鸡犬村,落日牛羊径。
忽见荷锄人,唤起归田兴。
-
城西路平夷,五更近水南。
旭日明高冈,瑞烟锁丛杉。
时和岁丰稔,归人多醉酣。
仙台玉箫声,对景思鸾骖。
-
门前杨柳树,长系波头船。
隔岸几人家,青林吐炊烟。
飞鸟逐林间,游鱼跃深渊。
物各适其性,于人胡不然。
-
桃红抱城东,武山排闼入。
杲日出扶桑,橘红蘸溪湿。
公退倚朱栏,万象俱收拾。
无数唤舟人,沙头雁行入。
-
虾蟆,虾蟆,汝本吾田蛙。渴饮吾稻根水,饥食吾禾穟花。
池塘雨初霁,篱落月半斜。啁啁又向他人叫,使我惆怅悲无涯。
虾蟆对我说,使君休怨嗟。古田千年八百主,如今一年换一家。
休怨嗟,休怨嗟。明年此日君见我,不知又是谁田蛙。
-
满城挑濠五更起,城头直挑到城尾。一弯一转春蛇长,围人方圆三十里。
去年十月霜凄凄,挑濠人立霜中啼。今年一春春雨多,泥滑将奈挑濠何。
只今清明霜不若,皇天何时收雨脚。几人带雨濠上啼,半湿半饥春病疟。
雨之久,可以晴。濠之长,可以城。只愁挑得濠始竟,公家又有守濠令。
-
春衫未成锦机语,棠棣半花凤一羽。
象床雪综小龙梭,细穴银光吐冰缕。
西邻郎君东海归,芙蓉露白杏雨肥。
十二栏边说幽怨,劝织南浦双鸳飞。
匿兰含蕙无消息,春酲彤霞乱玉色。
-
江云粘水湿西风,冷落汀洲起夜鸿。
甚欲吟秋少才思,不如岸北岸南枫。
-
楚山叶脱洞庭波,纫落毛兮制薜萝。
欲识千秋万古意,前人此句后人哦。
-
岩青树绿坱兮轧,涧落云寒折以清。
二月山矾九月桂,江南处处得闲行。
[宋]
1214 年 ~ ?
罗椅的诗文全集
共 62 诗文