-
水树摇窗榻见天,空花换尽我依然。
吟情豁处因闻道,隐趣深来颇入禅。
不以耳听何用洗,且无琴在底须弦。
未知遇得开关否,破费沧江月一船。
-
势横截江虎踞足,白龟却行冯夷哭。
大川当时波沄沄,石也如此受命独。
水石击撞无了时,因危见节乃见奇。
世间大有胡广辈,欠读涧民江石诗。
-
白鸾仙人按羽衣,曲中弄影江南漪。江妃闭置未许归,一把青寒萦玉丝。
玉丝蝉连不禁折,折著透根仍透叶。风流极处绝成愁,君不见秋扇团圆似明月。
-
紫兰剩有无离骚,梅花不见见水曹。
眇焉何许是人物,枉子秣马行林皋。
古人相逢未易得,紫燕西飞东伯劳。
吟馀切莫谈时事,正搅春思分二毛。
-
未交君臂得君诗,一掬清寒已可知。
写就榴皮书壁字,吟成松上步虚词。
卧看山月凉生梦,饥嚼梅花香透脾。
襆被携琴不可晚,江郊今政雪来时。
-
松竹林中琴一枝,妖岚散作半江漪。
县于庾岭梅差近,政看圜扉草便知。
熟事无多迎客早,清吟未了放衙迟。
朔云野雪沧江远,不得相从且寄诗。
-
芰制荷衣不御寒,古人持以傲罗纨。
隐虽有味非中道,出本无心始耐看。
钓濑不妨侵帝坐,跨鲸何似对金銮。
先生出手前贤上,莫恋松风十二盘。
-
奇功毕竟属吾曹,狄武襄无诸葛豪。
翠羽葆行禽孟获,金龙衣在失侬高。
春生洲渚千麾出,麦熟崆峒万矢櫜。
从此南人不反矣,犁边犊是带边刀。
-
北山老子勉斋翁,总把经纶付我公。
胸次诗书行杲日,兵前草木转春风。
五溪衣服桑麻尽,万里东南烟火空。
直待此行料理著,却镌歌颂对闽中。
-
骚客诗翁死有灵,君行亦足慰飘零。
甫云来共长沙醉,原谓何如泽畔醒。
一瓣谁堪续香供,四诗今拟当埋名。
黄花红叶秋天晚,想见潇湘野鹜汀。
-
燕贺初成百尺台,一新粉堞更周回。
水流东北交虹去,山自西南拥翠来。
瓦缝参差千户密,市城翕聚六门开。
宾俦眺望从今始,佳气随风入酒杯。
-
因梦吴云赋远游,江花扶柁水悠悠。
半轮月散千山影,一叶舟胜万斛愁。
天气渐于寒食近,春风祗到牡丹休。
水程孤冷难为夜,起吸沧江当拍浮。
-
禅子安排定不痴,数拳石映半泓池。
岩如大厦元生就,水似人心未动时。
二月春深梅不觉,五更风起桧先知。
青林野寺西湖路,直得先生一首诗。
-
使君袖里玉渊虬,曾截蛮江江上流。
海立山摇三尺外,风盲雨怪一时休。
民元不许佩牛犊,客政何妨弹蒯缑。
遮莫尘清便回使,青山犹赦郅支头。
-
涧底春冰偶不融,风前凝作水晶宫。
古人心事如此鉴,今代眼明惟有公。
落月还应照太白,秋江只合瞰涪翁。
送君去貌骊塘影,影见疏梅飐晚风。
-
百尺楼头山雨长,梦提白发濯沧浪。
从渠金带花成簇,何处鱼羹饭不香。
语妙囊中了今古,骚成肘后系潇湘。
山寒岁晚兰苗盛,欲当包茅献草堂。
-
天随漫解理艇,不惯霜后霜前。
幸自竹篙闲著,抛来借与邻船。
-
天上清流云片,人间名胜吴松。
两贤相厄已甚,赖有斜阳半峰。
-
暖来日晒冰滑,恨极天寒竹修。
云开梵铎相诉,水活渔船自流。
-
晚潮生,凉月细。一抹远山无蒂。收越棹,起吴樯。人间何限忙。
石头城,西北角。杳杳天低鹘落。浑不似,此波光。清歌催夕阳。
[宋]
1214 年 ~ ?
罗椅的诗文全集
共 62 诗文