-
贫病同原宪,轻肥诮子华。
耽书祇糟粕,学海淼津涯。
孤屿亭何远,葵丘戍复赊。
救穷无髻宝,绝粒饵胡麻。
壮岁徒干禄,儿时不称家。
-
南国地卑湿,兼旬雨不停。
气昏江练白,云蔽石崖青。
倦听涔涔霤,全遮渺渺汀。
柳低齐户牖,竹密亚窗棂。
坏壁蜗成字,衡门犬守扃。
-
白雪人谁和,朱弦世所轻。
薄才惭吐凤,豪气欲骑鲸。
岂有江山助,应无风雨惊。
雕龙宁可学,刻鹄叹无成。
韵险元非絮,词新敢效颦。
-
寂寞江村客,弥漫大雪天。
愁云纷密羃,虚籁极饕颠。
坐听天窗落,时将书幌褰。
胎禽羞洁白,闲客失明鲜。
势急鹅毛堕,寒欺雁翅翩。
-
绕屋扶疏树,吾庐粗胜陶。
去来梁燕语,旦夕女蝉号。
蕙槁兰将败,萧锄艾亦薅。
侵檐添绿竹,映日缱红桃。
得友人皆面,哦诗语未高。
-
不厌城隅僻,新成芥子庵。
负暄真化国,空想极毗岚。
日月须弥顶,风云钴鉧潭。
冬穷数九九,玄旨扣三三。
何假维摩榻,偶同弥勒龛。
-
左省涂归地,崭然德望优。
夕辞清禁月,高挂白蘋洲。
丹扆深求旧,东嘉庆选侯。
玉堂曾视草,沧海岂乘桴。
奕叶甘棠在,中州雪浪浮。
-
扫径开窗事事新,主人解组似行人。
浮香弄影无因得,试促花神作小春。
-
古梅瘦竹助萧疏,剪薙蒿蓬亦甚都。
报政未容须五月,却寻疏影向西湖。
-
塔上犀牛谁捉得,人中龙种偶相逢。
寂寥千载传心印,雁塔光明閟旧踪。
-
君子惟宜以懿文,后生轻进附佥人。
竹枝空有蛮歌怨,争似当年略转钧。
-
尚白宁堪众楚咻,井湄瓶碎愈增愁。
后人归罪美新作,莫污萧郎文选楼。
-
杨李书名五季间,江南劲笔俭而寒。
临摹更陋唐人笔,不脱兰亭旧界阑。
-
前朝惟有杨虚白,心画心声独擅功。
身絷南冠怀洛寺,恨无北客话高嵩。
-
空传狸骨与鹅群,惟有关西笔可珍。
镵刻所存犹劲健,欧虞信是捧心人。
-
清跸当年从紫皇,绛霄丹桂进霞觞。
梦回犹记钧天奏,一族红云绕赭黄。
-
不令辛苦登螺岭,再挹泓渟嗽凤泉。
客鬓自怜尘土满,岭松崖竹饱风烟。
-
月淡波寒夜向分,断行孤雁不堪闻。
扁舟第四桥南泊,无限清愁寄梦云。
-
寂寞吹香野水滨,霜蜚月坠倍精神。
横陈故作临窗影,妙韵谁云画逼真。
-
驱蚊无术但抓肤,灯火无因暂映书。
半夜西风吹急雨,芭蕉声响竹萧疏。
[宋]
1129 年 ~ ?
李洪的诗文全集
共 546 诗文