-
缥缈风烟岛屿孤,朱楼丹阁欲凌虚。
浩然逸兴成陈迹,康乐清吟足起予。
鳌顶蓬莱无雁塔,龙宫蠖濩拥宸居。
平生李杜空遐想,我欲投竿学钓鱼。
-
异乡节物又清明,懒复追游年少行。
愁惨松楸十年泪,雨昏花絮数声莺。
高红远绿俱无那,客恨春风两不平。
强课新诗作寒食,不堪重忆故园饧。
-
溪头飞絮白毡铺,五马班春计不疏。
泛宅浮家行乐胜,浪花云叶赋诗馀。
竞传画戟凝香什,莫望高轩织翠裾。
碧落承明公厌直,水晶宫阙更谁如。
-
话别都门岁再除,归田犹复带经锄。
春朝结佩同迎驾,夜雪寒窗并直庐。
东阁何堪薛宣吏,长安久绝子公书。
故人江上新开府,一笑樽前气少舒。
-
至日天涯感慨同,曾陪鸳鹭大明宫。
催班别殿春雷绕,驻辇蓬莱晓日红。
耸听鸣鞘驰魏阙,欢传放仗醉新丰。
谁知独木荒村里,扇影炉烟入梦中。
-
旱意初忧病圃场,霈然甘泽起羸尪。
穹苍既格由孚信,德教从来本抑强。
再熟言观竞藨衮,千仓行见咏丰穰。
帝虚左揆思良弼,霖雨重期泽万方。
-
软红尘土没东华,未若为农乐叵涯。
耕陇一犁欣已足,生春六夜喜非赊。
顿回茧馆柔桑绿,渐落峒山细麦花。
惟觉空阶听更爽,斋居无睡转河车。
-
宗衮英名压搢绅,传家济美不无人。
采诗于蔿承亲擢,乐职中和著牧民。
凤入颍川宜卜相,梅开东阁趁班春。
九重侧席求奇士,尺一行颁觐紫宸。
-
十年沧海惯骑■,秋入垂虹豁眼明。
云气蓬莱底难到,洞天林屋没多程。
渔歌三唱客愁破,雁字一行秋影横。
他日若能追鲁望,钓车鱼具送馀生。
-
西陵渡口望吴山,独策羸骖兴惘然。
竹树幽深皆可老,江山信美祇随缘。
知章得请千秋观,太白狂歌一酒船。
更拟迟留探禹穴,梅梁风雨暗云烟。
-
去年行遍浙东山,越绝重来岂偶然。
秦望云深萦客恨,镜湖月白结诗缘。
鹧鸪处处啼篁竹,舴艋家家泛钓船。
行役自应多感慨,故山如许好风烟。
-
天街倦踏软红尘,喜见宫梅漏泄春。
千叶剪琼多态度,九英照日倍精神。
香清暗馥维摩榻,韵胜全疑姑射人。
好是孤山临水看,广平能与赋清新。
-
拂面和风喜及辰,宫幡未赐岸乌巾。
冰消水泺箫韶韵,雪过湖漘茝若春。
诗律自怜心尚在,宦情难与世趋新。
从兹排比寻芳计,况是湖山旧主人。
-
柳眼青葱桃萼红,东皇试手放春功。
峰峦矗矗孤云耸,涧壑涓涓细水通。
出谷抗尘身已去,登高能赋思无穷。
驱车更过幽居寺,暂听猿吟杳霭中。
-
圣代弥文考九丘,寅威郊见故迟留。
黄琮苍玉神娭燕,月璧星珠瑞应浮。
礼洽汉山呼万岁,事殊唐鉴献千秋。
侍臣谁荐扬雄赋,岂使甘泉播令猷。
-
郊禋飨帝就圜丘,诚格苍穹灵既留。
夜陟紫坛飙驭下,天临黄道矞云浮。
槐林双阙恩方涣,禾黍三登岁有秋。
幸睹赓歌千载遇,惭无银笔赞洪猷。
-
国香沦落在天涯,常畏人知使护遮。
雅韵曾翻西掖砌,佳名宜亚子亭花。
野僧好事勤栽植,北客思乡倍叹嗟。
安得花前还醉倒,可怜不属五侯家。
-
春归莺老禁无音,天为红芳著意深。
姝色自应倾一国,多情向惜费千金。
如迎如舞缘风拆,不淡不深愁雨侵。
宜与花王为辅佐,欲传彩笔继高吟。
-
皇树擅芳传楚颂,厥包锡贡纪荆扬。
踰淮易质从为枳,书尾重题未降霜。
四老何须隐商岭,千奴谁为种龙阳。
遥怜陆绩怀嘉实,归奉慈颜满袖香。
-
十驿征涂雪塞川,玉溪乍到意醒然。
家声盍继舍人样,台治遥分刺史天。
感慨壮游词绚锦,笑谈登最地流钱。
邦侯傥记论交旧,应有新诗寄日边。
[宋]
1129 年 ~ ?
李洪的诗文全集
共 546 诗文