-
记得门开路向西,谢家梁燕满春堤。
堂前柳絮看如雪,七字吟成不可题。
-
道人家住大江南,雪满穹窿有旧庵。
化鹤归来城郭是,几人楼下看苏耽?
-
城外青青垄麦低,春衣初换怯凉飔。
隔林箫鼓溪头晚,始是先生放学时。
-
孤舟乡梦觉,残月空江落。
到晓不闻声,风动系船索。
-
愚性在林谷,所遇即佳赏。
一石虽云孤,探索罗殊象。
-
榕树风高敛夕辉,南游浩淼此来依。
漫离乡井谁相迫?
无与功名底不归。
江浦秋阴成雨易,山城日暮见人稀。
田园久别应荒废,手植丹枫皆十围。
-
停车石枣村,村舍旧知门。
零落几家散,支离一老存。
积阴荒径湿,斜照古楼昏。
往事自能忆,盛衰谁与论?
-
凉宵新雨后,久坐未能眠。
佳节情偏恶,当空月正圆。
独看转清汉,应去照炎天。
那更伤心共,愁吟滞极边。
-
天寒阴欲雨,木落峭含风。
岭外去何远,原头望不穷。
闲思书未尽,转恐力难通。
寂寞更无语,唯闻叫渚鸿。
-
谁凿东崂骨,巉岩一片分。
宝光曾近海,山性欲生云。
压径迷莎影,临阶合藓纹。
怪来最清澈,相对有虞君。
-
山村夜来雨,草色陌头新。
相劝一樽酒,将为千里人。
莺啼上林晓,花绕禁城春。
为语鹤厅客,清曹莫厌贫。
-
细数东斋伴,萧条独此生。
眼中无字句,镫下十年情。
漠漠空山寂,潇潇夜雨声。
吾衰不堪问,珍重异时名。
-
不忧贫饥死,恐学古人难。
但使得诗好,即来寻我看。
座中镫灺尽,窗外雨声残。
名姓莫愁隐,千秋著简端。
-
病起心情少,闲阶移步难。
乍忻晴日好,犹畏晚风寒。
冬雪积还在,腊梅开已阑。
城中镫火盛,谁共到明看?
-
卧病离愁切,严风逼岁除。
闲思一年事,祗见两封书。
著体肉原少,添龄发益疏。
不知猺岭外,瘴疠复何如?
-
偶出耽清赏,巾车趁雪还。
溪痕迷野渡,日色辨前山。
斜径孤樵晚,高枝并鸟闲。
欲投烟际宿,荆户未昏关。
-
一纸凭谁寄,离愁岁月多。
清贫还似昔,衰老近如何?
春草漫漫路,晴川杳杳波。
无因重握手,盛事日消磨。
-
知是丞相宅,候门无使通。
画楼昏暮雨,高树落秋风。
池草连花径,山禽散竹丛。
盛衰有如此,叹息古今同。
-
努力起周程,将观圣道明。
非年此人死,在世耻予生。
积善仍无后,潜光未有名。
安从叩冥漠,空复泪纵横。
-
十载苦吟身,榜头名姓新。
柴荆别山友,冠带入朝人。
雪积鹤厅曙,日长花院春。
清曹咏诗好,莫厌寄予频。
[清]
? ~ ?
李宪噩的诗文全集
共 383 诗文