[元]
? ~ ?
袁士元的诗文全集
共 46 诗文
-
上林春又老,在野抱幽贞。
泣露丹心重,凌波玉步轻。
孤山初雪霁,三径午风清。
志操浑相似,何妨共结盟。
-
高僧以慈隐,远在石桥西。
地接支郎寺,门临孝子溪。
松风斜落径,竹影乱侵畦。
不见中岩老,荒村独杖藜。
-
自笑茅檐多野意,水边栽柳翠成堆。
鹤因无恙老犹健,燕若有情贫亦来。
曲径斜穿花影入,小池低傍竹阴开。
故人有意能相访,细啜茶瓯当酒杯。
-
山翁卧雪寒且饥,敲门有客来送诗。
诗中一字煮不得,妻儿争怒吾独奇。
閒粘素壁时一见,恍若此老来茅茨。
洛阳贤令久难觏,剡溪故人多别离。
寒窗得此真自慰,绝胜赠我珠与玑。
-
积雨荒池水欲平,轩窗长夏有馀清。
吟馀一枕沧浪梦,卧听风荷受雨声。
-
诗思蹉跎四十馀,未穷经业鬓先疏。
归来自愧穷途客,枉顾多劳长者车。
荷叶池塘疏雨歇,榴花庭院晚晴初。
吟怀浩荡凭谁遣,几向东家借蹇驴。