-
梵王宫阙皆名山,金陵佳丽非尘寰。
龙蟠凤翥气磅礴,楼台缥缈烟霞间。
上人昔年住东海,两袖天香云霭霭。
磐陀石上迎朝暾,潮音洞口瞻神采。
寻幽近复游天童,万松径里支吟筇。
-
倚杖立湖曲,夕阳明远屿。
隔水见招提,游兴浩难阻。
轻舟荡轻波,鱼吹浪花吐。
四望山意佳,推篷吟复伫。
-
我昔湖上游,怅望湖中屿。
相去咫尺间,一水颇修阻。
地偏禽鸟乐,春静花自吐。
欲往兴复阑,佳期空侧伫。
-
北风何栗烈,木落清霜飞。
天高鄞水寒,客子话别离。
三载县博士,官冷苦自縻。
青灯坐深夜,竹屋风凄凄。
齐人报及瓜,喜色浮双眉。
-
仙术由来能致雨,诚心所感可回天。
公家既尽祈禳礼,洞府宜分造化权。
明处浙东虽大郡,鄞居海右乏深渊。
每罹暵旱忧为甚,况历饥荒恐复然。
春后一犁方欲动,田无勺水绝堪怜。
-
醉阑月落金杯侧,舞倦风翻翠袖长。
相对了无尘俗态,麻姑曾约过浔阳。
-
玉骨冰肌迥不群,罗浮山下几黄昏。
应时桃李知谁在,月冷霜清欲断魂。
-
山北寒云去复还,黄昏院落雨珊珊。
数声捎入芭蕉上,不道愁人独倚阑。
-
鹤立高枝暂尔安,无情荡子弹金丸。
老来还有冲霄志,莫作投林倦翮看。
-
疏帘拂拂飏南薰,睡起茶舂隔岸闻。
蚕老已收松上雪,麦黄初涨陇头云。
-
云压低檐雨未收,隔林犹听叫钩辀。
诗翁惯作天涯客,滴碎空阶不解愁。
-
金猊香透小窗纱,莲幕归来日未斜。
掩却竹扉清昼静,呼童汲水更浇花。
-
堪笑江湖几钓徒,朝来相唤暮相呼。
祇今风雪蒙头处,回首烟波一个无。
-
去年避寇荒农天,今年捕寇无客船。
江头白米才一斗,索我三百青铜钱。
-
载酒东湖岁已阑,拟同朋旧醉开颜。
长须吟客近入郭,多病老禅才出山。
霞屿寺连寒水远,月波楼锁暮云闲。
停舟自对梅花酌,雪压孤篷夜未还。
-
四野尚风尘,民生日转贫。
谁知持戟士,亦有读书人。
过客多怜我,深衣不称身。
晚来归侍母,莫为点行频。
-
雨霁江城晚,凉生六月秋。
鸟栖烟树暝,萤出水村幽。
残笛鸣邻巷,严更起郡楼。
故人何处在?
新月柳梢头。
-
野水秋风起,孤村落日清。
寸心江百折,双鬓雪千茎。
村迥群乌合,天高独雁鸣。
题诗送归客,远别不胜情。
-
王孙归未得,芳草接平芜。
边报不时有,乡书绝迹无。
马怜桥外洗,猿忆洞中呼。
客邸又寒食,故乡天一隅。
-
水馆春将晚,凭阑静自吟。
蜂粘飞絮起,鱼噞落花沈。
济世身无术,邻邦贼又侵。
临风搔白首,空负读书心。
[元]
? ~ ?
袁士元的诗文全集
共 46 诗文