-
千山秀回环,灵液走岩窦。
清甘伫方空,可咽不可漱。
-
朝见云飞檐,暮见云生础。
客至觅云巢,云深在何许。
-
子真岩石耕,名称动都邑。
不比北山翁,销声寄禅寂。
-
重重翠联锦,一掩一回处。
三径踏烟霞,披榛自来去。
-
定林在何许,窈窕钟山麓。
得非夸娥民,遗我障岩谷。
-
古镜悬大虚,摩尼珠五色。
纷然百草头,寂照照常寂。
-
妙华出淤泥,定水湛然满。
上有清凉峰,森苍映清浅。
-
叠翠绕幽谷,清池钟百泉。
安知一壑云,利泽浸无边。
-
滃然集清冷,无厌亦无受。
故此岩下池,予名曰无垢。
-
云何常寂光,遍在一切处。
元本住庵人,无来亦无去。
-
君知妙高堂,何异妙峰境。
向来妙高人,宛在妙峰顶。
-
超然出稠林,无二无分别。
若问胜林堂,清风满庭樾。
-
某皇恐上启伏承太师均佚之暇修真养浩日与造物者游谨成拙句上尘钧览
碧海昆崙接绛台,故应春至自花开。
丝毫不立元非静,梨枣潜生岂用栽。
种种初无心外法,绵绵时向定中回。
却来重展调元手,会见华胥遍九垓。
-
万里烟霄羽翼生,肉飞安用漱华清。
绯头黄尾何劳记,紫籍青书故自明。
香扑赐袍迷草色,风传宫漏出花声。
骐骝一一充闲厩,千里那闻驾屡更。
-
金闺人静月华生,玉宇风微晓露清。
深拱北辰三素远,静看东壁几星明。
嫱嫫岂易欺轩鉴,韶濩那容奏郑声。
闻说壶天春日永,恍疑鳌戴欲番更。
-
射策兼收燕颔生,不须文檄似常清。
惊弦戎虏从容下,聚米山川指顾明。
岂但执戈堪武卫,还因舞羽继仁声。
汾阳千古知无匹,怪底麾旌不浪更。
-
十上宁嗟老此生,长年终得似河清。
良金熟练精英在,古剑磨光星斗明。
伏枥向来犹壮志,据鞍他日想腾声。
当时谁出菑川右,充选何劳固请更。
-
切云冠弁拱长生,匝地英髦集紫清。
共喜草茅承帝问,欲倾尘雾赞皇明。
飘飘六翮鸣皋意,浩浩三眠食叶声。
正学傥言应不乏,松筠宁为四时更。
-
四海无庐置此翁,故营松竹尽囊空。
明知计出柏马下,正拟身全木雁中。
东郭易成生草舍,南村先怯卷茅风。
向来豪气今如此,敢与元龙比长雄。
-
兀坐空哦服九华,衰颓深觉负黄花。
但令无事长相见,敢叹百年生有涯。
雉堞晓登千嶂抱,縠波秋净一溪斜。
归来更展新诗卷,醉墨淋漓似老鸦。
[宋]
1078 年 ~ 1144 年
程俱的诗文全集
共 865 诗文