[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文
-
一枝春色露名园,幻出花神半醉魂。
犹记白门桥下路,紫骝嘶过酒家村。
-
半幅丹青异代情,谁人题作校书名。
写生不用桃花纸,两颊芙蓉晕自生。
-
濯锦江边一丽人,千秋传得镜中身。
自惭不及高千里,未识花容真未真。
-
满目溪山笔下成,山边山外有溪声。
凭君欲领溪山趣,但向绿榕桥上行。
-
樱桃颗颗烂如霞,曾献炎方产内家。
寄语金衣旧公子,不须衔出上阳花。
-
岭南荔子似闽中,写出累累锦一丛。
记得高凉当日事,两株斜映小窗红。
-
五指低垂缀一柯,名园佳果似兜罗。
生来自有黄金相,欲向阿难顶上摩。
-
落尽桃花闭洞门,重来无处觅仙源。
于今又隔千馀岁,知是秦人几代孙。
-
丹铅随意写生绡,幻出空林绛玉箫。
五月十三曾一醉,至今红晕不能消。
-
山色苍茫烟水深,小舟撑出绿溪阴。
一竿独钓中流影,谁识悠悠隐者心。
-
古木萧萧荫溪曲,满山苍翠飞林麓。
扶筇行过小桥西,隐隐书声出茅屋。
-
齐纨开处便氤氲,移得天香澧水濆。
自有佳人留楚佩,不须重说马湘君。
-
一枝玉质衬红妆,月里妖娆雪里香。
莫向天台山下种,恐将春色误刘郎。
-
空说湘江九畹春,残枝憔悴不堪纫。
深林岂是幽香少,半采天涯寄远人。
-
庾岭曾看雪万枝,生绡今见墨淋漓。
江南多少思归客,莫向天涯笛里吹。
-
名冠青楼有几春,琉璃砚匣自随身。
相思不寄崔徽笔,但写红蕉当美人。
-
长喙如朱翠羽齐,寒芦聊借一枝栖。
越裳久已无人贡,好向林中自在啼。
-
团扇当年巧样裁,宣和殿上几徘徊。
丹青绢素俱零落,独有蛾眉怨未灰。
-
銮舆东下指临安,北望中原路渺漫。
写得残山兼剩水,只留团扇与人看。
-
楼船航海事飘零,无数蛾眉恨血腥。
团扇独留宫树影,六陵何处见冬青。