-
莫问残冬历一行,且将生计寄丝簧。
烧灯客丐宜春帖,对镜人凝彩胜妆。
衰鬓又添新岁感,童心犹记少年场。
拥炉坐听莲花漏,待进山厨柏叶觞。
-
他乡相见又离群,满目西风落叶闻。
二水空洲孤棹远,三吴秋色一江分。
白衣出郭金陵雨,绿酒看山震泽云。
从此游踪各南北,月明无处不思君。
-
联璧当年旧有声,千秋埋玉怨难平。
邯郸久作炊粱梦,都市犹传掷果名。
肠断山阳灯下笛,魂销缑岭月中笙。
萋萋满目王孙草,岁岁春风墓上生。
-
年少曾将肘后探,高名今已似苏耽。
石烹夜月松烟细,药洗春泉橘井甘。
函里难经翻九九,洞中炉火转三三。
功成他日生毛羽,看驾云车白鹿参。
-
弃官应遂白云心,行李空携单父琴。
病骨岂堪长负弩,黑头偏乞早投簪。
家当杨柳茶烟细,门比柴桑柳色阴。
除却簿书劳半载,一生清福总山林。
-
愁折衰杨过御堤,吴门遥望楚云低。
高峰见月秋回雁,野店逢霜晓听鸡。
九派江流湓浦外,一天帆影洞庭西。
知君作客年来惯,不畏猿声日夜啼。
-
铁衣曾典羽林兵,又握铜符海上行。
此日八蛮传露布,同时诸将拜霓旌。
臂开鹊血弓流影,腰泣龙魂剑有声。
见说辕门容揖客,可能前箸借书生。
-
年少悬书向国门,家声犹说紫薇垣。
登坛久已推牛耳,授简曾看擅兔园。
拥彗诸侯虚左席,操觚词客结中原。
功名不用垂钟鼎,白首江湖亦主恩。
-
离情黯淡白门西,何处云山是会稽。
作客暂辞桃叶渡,思乡多梦若耶溪。
寒芦夜雨鸿初断,衰柳残阳马倦嘶。
待汝尚平婚嫁毕,五湖明月共招携。
-
楼船横海发闽关,新拥高牙五岭间。
月满柳营秋校猎,火飞藤峡夜征蛮。
双龙斩水妖精泣,万马嘶风部曲闲。
名在罗浮峰四百,功成何用勒燕山。
-
白门京阙旧山川,朱雀乌衣夕照边。
百代荒陵崩夜雨,六朝遗殿锁秋烟。
胭脂岁久销宫井,苔藓春深绣御筵。
往事凄凉无限泪,伤心最是建文年。
-
石头城下水微茫,回首乡关驿路长。
瓜步烟波连断霭,秦淮云树隔斜阳。
秋高落木迷村舍,夜静寒潮到女墙。
客里愁心已如此,一闻南雁更凄凉。
-
吴门灯火正黄昏,读罢遗编湿泪痕。
五字几人传故业,一杯何处吊吟魂。
秋风茂苑留荒草,暮雨寒山泣断猿。
欲向居人问封土,衣冠未必葬家园。
-
西风吹袂失炎蒸,落日波光似镜澄。
囊里钱馀缘戒酒,途中舟缓为寻僧。
孤村近浦船为市,古寺临江塔有灯。
一带人烟何处所,榜歌遥指是松陵。
-
一区长傍鉴湖边,坐对三花九品莲。
家散黄金惟塑佛,诗成白雪半游仙。
栖禅净室云堪卧,驭气遥空电可鞭。
他日从君无别语,祗应同证大因缘。
-
姓名曾注玉皇家,吸尽遥天五色霞。
一点真阳封土釜,六时神水转河车。
黄冠长日居蓬岛,紫气中宵隔若耶。
莫道相逢期太晚,于今佳谶有龙沙。
-
逆旅裁书问道安,故园明月几回看。
身闲对客题诗易,岁俭逢人乞米难。
风动空山孤锡响,霜深禅榻衲衣寒。
知师不作天涯梦,长夜忘眠坐戒坛。
-
危楼百尺梵王居,禅诵声高晚磬初。
一榻秋云松火冷,半窗残月竹阴疏。
鹫峰花雨诸天外,猊座金身六代馀。
多少尘劳都遣尽,独留诗癖未全除。
-
故国青山又远违,怀人空有梦魂飞。
猿当暮雨声偏惨,雁到秋风影尚稀。
一夜思乡华发变,中年为客壮心微。
竹林此日无多侣,莫向山中厌布衣。
-
停棹来寻瀔水阳,半窗萝月坐飞觞。
阶前鹤迹留苔浅,秋后蝉声出树凉。
客路蒹葭寒细雨,他乡砧杵度微霜。
布帆东下江流急,满目西风别恨长。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文