-
君来客京洛,奇术世所闻。
人事固倚伏,物情徒纠纷。
衣沾九门雨,梦绕故山云。
饮罢忽东去,浩歌秋日曛。
-
念昔携君手,同游金马门。
流年一鸟过,白首几人存。
星挂朝衣湿,尘埋相印昏。
西风原上泪,不得洒清樽。
-
严祠初缀汉墀班,爚爚珠熉照幄宽。
玉殿威神来帝福,紫垣风骨敌春寒。
芝华拥盖阴犹合,桂醑流觞饮欲残。
拂晓东风迎马首,鸣珂归背月珊珊。
-
陪幄方图政,安车遂告年。
帝求惇史善,人叹大夫贤。
故馆西州路,佳城京兆阡。
惟应旧游客,堕泪向碑前。
-
后苑寻青趁午前,归来竞斗玉兰边。
袖中独有香芸草,留与君王辟蠹编。
-
内庭秋燕玉池东,香散荷花水殿风。
阿监采菱牵锦缆,月明犹在画船中。
-
东风吹画省,衰病若为情。
自惜春将过,相逢老已惊。
夜愁聊把酒,早梦忽闻莺。
犹喜年来事,门前桃李生。
-
未染仙人杏,先柔帝女桑。
应知蚕事早,不独门年芳。
-
青琐仙人解玉符,秋风一夜满江湖。
曾歌郢水非凡曲,示扫旄头负壮图。
终日望群天欲尽,平生知我世应无。
扁舟应约元宫保,潇洒莲泾二大夫。
-
泬寥爽澈游氛收,淡河如扫凝不流。
影过远水雁侵月,目断故乡人倚楼。
黄叶半林霜送晓,悲笳一曲风横秋。
江南几载未归客,灯寂帐寒心正愁。
-
吟边莫放酒杯乾,玉树琼楼不奈寒。
授简谁当梁苑赋,泛舟聊作剡溪看。
但知盈尺占丰岁,岂为无氊笑冷官。
想得题诗呵冻砚,固应清兴人毫端。
-
君王又诏蓬莱宴,三阁崔嵬压海鳌。
翠玉装舆容扈跸,黄金涂纸看挥毫。
尧文自与星辰烂,汉殿常依日月高。
四十年来无此会,恩深不觉醉仙醪。
-
万雀噪山馆,重来一扣扉。
去年寒梦在,今日远书违。
残雪留春橐,疏星挂晓衣。
帝乡不可望,心与白云飞。
-
露井银床冻不收,深宫花暗晓莺愁。
残红满地无人扫,一半随风落御沟。
-
岑寂夜将半,一声来枕前。
无风起群籁,有月在中天。
行子梦初断,故乡书未传。
不须闻别鹤,危涕已潸然。
-
寒霙飞断九门深,日上扶桑海气沈。
初见云端浮紫阙,忽惊尘外列瑶林。
芝封诏墨春生润,绮结官钱夕带阴。
官职声名君自有,何妨更绝郢中吟。
-
云捧楼台切绛霄,太平天子未央朝。
螃家春色年年好,万寿觞前奏九韶。
-
冷香疑到骨,琼艳几堪餐。
半醉临风折,清吟拂晓观。
赠春无限意,和雪不胜寒。
桃李有惭色,枯枝试并栏。
-
清洛东流去不还,汉唐遗事有无间。
庙荒古木连空谷,宫废春芜入乱山。
南阳絮飞人寂寂,孤城花落鸟关关。
登临几度游人老,又对东风鬓欲斑。
-
忝班清禁接严徐,诏侍延英访对初。
沧海烟霞连太液,丹宵日月近雕浴。
明廷已奏河汾策,紫府谁将姓字书。
从此青云知有路,致君材业不应疏。
[宋]
1019 年 ~ 1085 年
王珪的诗文全集
共 541 诗文