-
虹蜺赫奕射中天,怒竅风号势塕然。
云翼扶抟弥九万,海帆飞迅越三千。
鲵嘘骇浪时开阖,鳌负灵山或泝沿。
安得琴高控双鲤,一驱霾曀静洪渊。
-
高原春霁荡妖氛,使馹重来路始分。
虽远长安初见日,渐亲冀北已瞻云。
东风未破胡天冻,芳草应连紫陌薰。
早晚旅魂还旧斡,晨钟一到玉关闻。
-
平桥御水破冰痕,忽觉东风遍九门。
谁道帝家春不早,椒房昨夜已先温。
-
独上新亭怨不胜,荒城摇落暮烟凝。
翠筠无限悲湘水,玉碗空闻泣茂陵。
秋馆树赛风战叶,夜楼人散雨飘灯。
紫台路远关山隔,回首阴云几万层。
-
慷慨当年论太平,谏书虽在已尘生。
三秋胜气横金甲,半夜离歌掩玉笙。
许下绿槐空自老,匣中长剑为谁鸣。
壮图示就冠先挂,从此无由听履声。
-
选进仙韶第一人,才胜罗绮不胜春。
重教按舞桃花下,只踏残红作地裀。
-
内人稀见水秋千,争擘珠帘帐殿前。
第一锦标谁夺得,右军轮却小龙船。
-
塞长霜草白,天阔夜云愁。
影过空江月,声来别枕秋。
乡音何处吒,客恨几时休。
况有冥飞志,无为弋者求。
-
日薄寒云下结鳞,忽驰诏骑绝飞尘。
麻衣半犯秦关雪,鱼钥横催汉署春。
黄纸帖名书案密,棠梨雕字赋题新。
高才顷刻闻天下,谁是墙东冠榜人。
-
闻道北窗开绘境,偶来归思满沧洲。
郑帘宿鸟惊初旭,隔浦疏林似旧秋。
梦忆清溪知几曲,醉寻危磴欲三休。
何时又赐通中枕,与对云山尽日留。
-
柳河山外日晖晖,柳色犹枯草正腓。
阴壑水声多北注,晴峰云影尽南飞。
黄牛拥毳争春耦,白马弯弧落暮围。
路入陇尘谁与问,桑间胡女避人归。
-
五鼓声深晓色回,北驰马首望燕台。
旧趋武帐清光近,新会仙山秘典开。
人惜憩棠余爱远,帝忻借箸密谋来。
边城消尽还兵喜,谁敌阳关决胜才。
-
秀野春如绮,平湖水拍天。
商诗凉月夜,把酒狎鸥边。
秋柏已成实,寒花谁为妍。
伤心耆旧尽,何用慰华颠。
-
晓下金门路,君筵听召余。
簪缨三寿客,笔削两朝书。
身老谁逢此,恩深尽醉欢。
传闻访遗事,应走史臣车。
-
忆昨颁遗诏,犹闻玉几香。
鼎湖龙已去,汾水雁空翔。
北极星辰暗,三山日月长。
宸游在何处,尚想赭袍光。
-
一片桃花一片春,夜来风雨落纷纷。
多情更逐东流水,还作高唐梦里人。
-
帘旌风卷绿波流,绣扇红鸾五彩楼。
撮角茶床金钉校,暗花香印锦纹头。
-
千里同云向夕繁,风迎嘉雪腊前翻。
紫坛转仗回驰道,玉律惊灰人奉元。
半夜桂花飘碧海,先春柳絮扑朱门。
万方已有丰年号,不惜当筵醉御樽。
-
岭外经年逐断蓬,孤吟废馆几宵中。
灯回秋壁耿乡梦,雨送夜潮飘海风。
靖节久抛三径乐,子云坐汉十金空。
何时征棹一归去,江有鲈苇岩有风。
-
忽觉宫车晚,乘云御帝乡。
空余群玉殿,不奏万年觞。
白发孤臣泪,黄尘九陌荒。
返虞歌未断,陵柏已苍苍。
[宋]
1019 年 ~ 1085 年
王珪的诗文全集
共 541 诗文