-
霜台同处轩窗接,粉署先登语笑疎。
皓月满帘听玉漏,紫泥盈手发天书。
吟诗清美招闲客,对酒逍遥臥直庐。
荣贵人间难有比,相公离此十年馀。
-
闲臥襟情远,西风菊渐芳。
虚窗通晓景,珍簟卷秋光。
果坠青莎径,尘离绿藓墙。
药匳开静室,书阁出丛篁。
对酒吟难尽,思山梦稍长。
-
今朝街鼓何人听,朝客开门对雪眠。
岂比直庐丹禁里,九重天近色弥鲜。
-
一会一分离,贫遊少定期。
酒多为客稳,米贵入城迟。
晴日偷将睡,秋山乞与诗。
纵然眉得展,不似见君时。
-
不来知尽怪,失意懒春遊。
闻?宁惊梦,看花怕引愁。
赌棋招敌手,沽酒自扶头。
何似华筵上,推辞候到筹。
-
下伏秋期近,还知扇渐疎。
惊飙坠邻果,暴雨落江鱼。
贵寺虽同秩,闲曹只管书。
朝朝廊下食,相庇在肴葅。
-
以病辞朝谒,迂疎种药翁。
心弥念鱼?,诏遣理兵戎。
遶户旌旗影,吹人鼓角风。
雪晴嵩岳顶,树老陕城宫。
莅职才微薄,归山路未通。
-
筐封紫[葡]萄,筒卷白茸毛。
臥煖身应健,含消齿免劳。
衾衣疎不称,梨栗鄙难高。
晓起题诗报,寒澌满笔毫。
-
皇恩特许拜杭坛,欲谢旌旄去就难。
偷拟白头瞻画戟,四神俱散发毛寒。
-
上方清淨无因住,唯愿他生得住持。
只恐无生复无我,不知何处更逢师。
-
欲出心还懒,闲吟遶寝牀。
道书虫食尽,酒律客偷将。
愁至为多病,贫来减得狂。
见君何所似,如热得清凉。
-
内殿臣相命,开罇话旧时。
夜钟催?绝,积雪阻僧期。
林静寒声远,天阴曙色迟。
今宵复何夕,鸣珮坐相随。
-
蕙带缠腰复野蔬,一庄水竹数房书。
举头忽见南山雪,便说休官相近居。
-
遶鬓沧浪有几茎,珥貂相问夕郎惊。
祗应为酒微微变,不是因年渐渐生。
东观诗成号良史,中台官罢揖高名。
即提彩笔裁天诏,谁得吟诗自在行。
-
晓起闲看雨,垂簷自滴堦。
风清想林壑,云湿似江淮。
石信浮沤重,泥从积藓埋。
气消浓酒力,心助独吟怀。
飒飒通琴韵,萧萧静竹斋。
-
疎散无世用,为文乏天格。
把笔日不休,忽忽有所得。
所得良自慰,不求他人识。
子独访我来,致诗过相饰。
君子无浮言,此诗应亦直。
-
臥来扶不起,唯向主人嘶。
惆怅东郊道,秋来雨作泥。
-
时人嫌古画,倚壁不曾收。
露滴胶山断,风吹绢海秋。
残云飞屋里,片水落牀头。
尚胜凡花?,君能补缀不。
-
贵遊多爱向深春,到处香凝数里尘。
红杏花开连锦障,绿杨阴合拂朱轮。
凤凰尊畔飞金盏,丝竹声中醉玉人。
日暮垂鞭共归去,西园宾客附龙鳞。
-
破虏行千里,三军意气麤。
展旗遮日黑,驱马饮河枯。
邻境求兵略,皇恩索阵图。
元和太平乐,自古恐应无。
[唐]
775 年 ~ ?
姚合的诗文全集
共 653 诗文