-
寓居无事入清冬,虽设樽罍酒半空。
白菊为霜翻带紫,苍苔因雨却成红。
迎潮预遣收鱼笱,防雪先教盖鹤笼。
唯待支硎最寒夜,共君披氅访林公。
-
啼螀衰叶共萧萧,文宴无喧夜转遥。
高韵最宜题雪赞,逸才偏称和云谣。
风吹翠蜡应难刻,月照清香太易消。
无限玄言一杯酒,可能容得盖宽饶。
-
文籍先生不肯官,絮巾冲雪把鱼竿。
一堆方册为侯印,三级幽岩是将坛。
醉少最因吟月冷,瘦多偏为卧云寒。
兔皮衾暖篷舟稳,欲共谁游七里滩。
-
何处寻云暂废禅,客来还寄草堂眠。
桂寒自落翻经案,石冷空消洗钵泉。
炉里尚飘残玉篆,龛中仍锁小金仙。
须将二百签回去,得得支公恐隔年。
-
露槿风杉满曲除,高秋无事似云庐。
醉多已任家人厌,病久还甘吏道疏。
青桂巾箱时寄药,白纶卧具半抛书。
君卿唇舌非吾事,且向江南问鳆鱼。
-
堪笑高阳病酒徒,幅巾潇洒在东吴。
秋期净扫云根瘦,山信回缄乳管粗。
白月半窗抄术序,清泉一器授芝图。
乞求待得西风起,尽挽烟帆入太湖。
-
痴号多于顾恺之,更无馀事可从知。
酒坊吏到常先见,鹤料符来每探支。
凉后每谋清月社,晚来专赴白莲期。
共君无事堪相贺,又到金齑玉鲙时。
-
十载江湖尽是闲,客儿诗句满人间。
郡侯闻誉亲邀得,乡老知名不放还。
应带瓦花经汴水,更携云实出包山。
太微宫里环冈树,无限瑶枝待尔攀。
-
贫病于君亦太兼,才高应亦被天嫌。
因分鹤料家资减,为置僧餐口数添。
静里改诗空凭几,寒中注易不开帘。
清词一一侵真宰,甘取穷愁不用占。
-
锦鲸荐,碧香红腻承君宴。几度闲眠却觉来,彩鳞飞出云涛面。
-
鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚因成一千言上述吾唐文物之盛次叙相得之欢亦迭和之微旨也
三辰至精气,生自苍颉前。粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。元狩富材术,建安俨英贤。
厥祀四百馀,作者如排穿。五马渡江日,群鱼食蒲年。
大风荡天地,万阵黄须膻。纵有命世才,不如一空弮。
后至陈隋世,得之拘且緛。太浮如潋滟,太细如蚳蝝。
-
十哭都门榜上尘,盖棺终是五湖人。
生前有敌唯丹桂,没后无家秖白蘋。
箬下斩新醒处月,江南依旧咏来春。
知君精爽应无尽,必在酆都颂帝晨。
-
神草延年出道家,是谁披露记三桠。
开时的定涵云液,斸后还应带石花。
名士寄来消酒渴,野人煎处撇泉华。
从今汤剂如相续,不用金山焙上茶。
-
一缄幽信自襄阳,上报先生去岁亡。
山客为医翻贳药,野僧因吊却焚香。
峰头孤冢为云穴,松下灵筵是石床。
宗炳死来君又去,终身不复到柴桑。
-
雪羽䙰褷半惹泥,海云深处旧巢迷。
池无飞浪争教舞,洲少轻沙若遣栖。
烟外失群惭雁鹜,波中得志羡凫鹥。
主人恩重真难遇,莫为心孤忆旧溪。
-
曲水分飞岁已赊,东南为客各天涯。
退公秖傍苏劳竹,移宴多随末利花。
铜鼓夜敲溪上月,布帆晴照海边霞。
三年谩被鲈鱼累,不得横经侍绛纱。
-
兵绕临淮数十重,铁衣才子正从公。
军前草奏旄头下,城上封书箭?中。
围合只应闻晓雁,血腥何处避春风。
故人勋重金章贵,犹在江湖积剑功。
-
溪云涧鸟本吾侪,刚为浮名事事乖。
十里寻山为思役,五更看月是情差。
分将吟咏华双鬓,力以壶觞固百骸。
争得草堂归卧去,共君同作太常斋。
-
寺锁双峰寂不开,幽人中夜独裴回。
池文带月铺金簟,莲朵含风动玉杯。
往往竹梢摇翡翠,时时杉子掷莓苔。
可怜此际谁曾见,唯有支公尽看来。
-
乱峰四百三十二,欲问徵君何处寻。
红翠数声瑶室响,真檀一炷石楼深。
山都遣负沽来酒,樵客容看化后金。
从此谒师知不远,求官先有葛洪心。
[唐]
? ~ ?
皮日休的诗文全集
共 616 诗文