-
旧事参差梦,新程逦迤秋。
故人如见忆,时到寺东楼。
-
终日求人卜,回回道好音。
那时离别后,入梦到如今。
-
倚云轩槛夏疑秋,下视西江一带流。
鸟簇晴沙残照堕,风回极浦片帆收。
惊涛隐隐遥天际,远树微微古岸头。
祇此登攀心便足,何须个个到瀛洲。
-
昔年幽赏快疏慵,每喜佳山在邑封。
江上重来六七载,云间略见两三峰。
凌空瘦骨寒如削,照水清光翠且重。
却忆谪仙才格俊,解吟秀出九芙蓉。
-
岂君心的的,嗟我泪涓涓。
绵羽啼来久,锦鳞书未传。
兽垆凝冷焰,罗暮蔽晴烟。
自是求佳梦,何须讶画眠。
-
河岸微退落,柳影微彫疏。
船上听呼稚,堤南趁漉鱼。
数帆旗去疾,一艇箭回初。
曾入相思梦,因凭附远书。
-
烟水本好尚,亲交何惨悽。
况为珠履客,即泊锦帆堤。
沙雁同船去,田鸦绕岸啼。
此时还有味,必卧日从西。
-
闲吟芍药诗,惆望久嚬眉。
盼眄回眸远,纤衫整髻迟。
重寻春昼梦,笑把浅花枝。
小市长陵住,非郎谁得知。
-
娟娟却月眉,新鬓学鸦飞。
暗砌匀檀粉,晴窗画夹衣。
袖红垂寂寞,眉黛敛衣稀。
还向长陵去,今宵归不归。
-
缄书报子玉,为我谢平津。
自愧扫门士,谁为乞火人。
词臣陪羽猎,战将骋骐驎。
两地差池恨,江汀醉送君。
-
贱子来千里,明公去一麾。
可能休涕泪,岂独感恩知。
草木穷秋后,山川落照时。
如何望故国,驱马却迟迟。
-
绿树南阳道,千峰势远随。
碧溪风澹态,芳树雨馀姿。
野渡云初暖,征人袖半垂。
残花不足醉,行乐是何时。
-
何事苦萦回,离肠不自裁。
恨身随梦去,春态逐云来。
沈定蓝光彻,喧盘粉浪开。
翠岩三百尺,谁作子陵台。
-
青梅雨中熟,樯倚酒旗边。
故国残春梦,孤舟一褐眠。
摇摇远堤柳,暗暗十程烟。
南奏钟陵道,无因似昔年。
-
春半平江雨,圆文破蜀罗。
声眠篷底客,寒湿钓来蓑。
暗澹遮山远,空濛著柳多。
此时怀旧恨,相望意如何。
-
扰扰复翻翻,黄昏飏冷烟。
毛欺皇后发,声感楚姬弦。
蔓垒盘风下,霜林接翅眠。
秪如西旅样,头白岂无缘。
-
寥落故人宅,重来身已亡。
古苔残墨沼,深竹旧书堂。
秋色池馆静,雨声云木凉。
无因展交道,日暮倍心伤。
[唐]
803 年 ~ 852 年
杜牧的诗文全集
共 737 诗文