-
山脉逗飞泉,泓澄傍岩石。
乱垂寒玉筱,碎洒珍珠滴。
澄波涵万象,明镜泻天色。
有时乘月来,赏咏还自适。
-
小捷风流已俊才,便将红粉作金台。
明年未去池阳郡,更乞春时却重来。
-
历阳崔太守,何日不含情。
恩义同钟李,埙篪实弟兄。
光尘能混合,擘画最分明。
台阁仁贤誉,闺门孝友声。
西方像教毁,南海绣衣行。
-
寺废竹色死,宦家宁尔留。
霜根渐随斧,风玉尚敲秋。
江南苦吟客,何处送悠悠。
-
雪发不长寸,秋寒力更微。
独寻一径叶,犹挈衲残衣。
日暮千峰里,不知何处归。
-
春风最窈窕,日晓柳村西。
娇云光占岫,健水鸣分溪。
燎岩野花远,戛瑟幽鸟啼。
把酒坐芳草,亦有佳人携。
-
废寺林溪上,颓垣倚乱峰。
看栖归树鸟,犹想过山钟。
石路寻僧去,此生应不逢。
-
天汉东穿白玉京,日华浮动翠光生。
桥边游女佩环委,波底上阳金碧明。
月锁名园孤鹤唳,川酣秋梦凿龙声。
连昌绣岭行宫在,玉辇何时父老迎。
-
草色人心相与闲,是非名利有无间。
桥横落照虹堪画,树锁千门鸟自还。
芝盖不来云杳杳,仙舟何处水潺潺?
君王谦让泥金事,苍翠空高万岁山。
-
命代风骚将,谁登李杜坛。
少陵鲸海动,翰苑鹤天寒。
今日访君还有意,三条冰雪独来看。
-
玉函怪牒锁灵篆,紫洞香风吹碧桃。
老翁四目牙爪利,掷火万里精神高。
霭霭祥云随步武,累累秋冢叹蓬蒿。
三山朝去应非久,姹女当窗绣羽袍。
-
晚发闷还梳,忆君秋醉馀。
可怜刘校尉,曾讼石中书。
消长虽殊事,仁贤每自如。
因看鲁褒论,何处是吾庐?
-
一章缄拜皂囊中,懔懔朝廷有古风。
元礼去归缑氏学,江充来见犬台宫。
纷纭白昼惊千古,鈇锧朱殷几一空。
曲突徙薪人不会,海边今作钓鱼翁。
-
壮气盖燕赵,耽耽魁杰人。
弯弧五百步,长戟八十斤。
河湟非内地,安史有遗尘。
何日武台坐,兵符授虎臣。
-
长鉟周都尉,闲如秋岭云。
取蝥弧登垒,以骈邻翼军。
百战百胜价,河南河北闻。
今遇太平日,老去谁怜君。
-
东垠黑风驾海水,海底卷上天中央。
三吴六月忽悽惨,晚后点滴来苍茫。
铮栈雷车轴辙壮,矫躩蛟龙爪尾长。
神鞭鬼驭载阴帝,来往喷洒何颠狂。
四面崩腾玉京仗,万里横互羽林枪。
-
去年桐落故溪上,把笔偶题归燕诗。
江楼今日送归燕,正是去年题叶时。
叶落燕归真可惜,东流玄发且无期。
笑筵歌席反惆怅,明月清风怆别离。
庄叟彭殇同在梦,陶潜身世两相遗。
-
上党争为天下脊,邯郸四十万秦坑。
狂童何者欲专地,圣主无私岂玩兵。
玄象森罗摇北落,诗人章句咏东征。
雄如马武皆弹剑,少似终军亦请缨。
屈指庙堂无失策,垂衣尧舜待升平。
-
绿树莺莺语,平江燕燕飞。
枕前闻雁去,楼上送春归。
半月縆双脸,凝腰素一围。
西墙苔漠漠,南浦梦依依。
有恨簪花懒,无聊斗草稀。
-
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶佩,琼炉烬水沈。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。
月落珠帘卷,春寒锦幕深。
[唐]
803 年 ~ 852 年
杜牧的诗文全集
共 737 诗文