-
江城红叶尽,旅思倍淒凉。
孤梦家山远,独眠秋夜长。
道存空倚命,身贱未归乡。
南望仍垂泪,天边鴈一行。
-
有计自安业,秋风罢远吟。
买山惟种竹,对客更弹琴。
烟起药厨晚,杵声松院深。
闲眠得真性,惆怅旧时心。
-
忆昨未知道,临川每羨鱼。
世途行处见,人事病来疎。
微雨秋栽竹,孤灯夜读书。
怜君亦同志,晚岁傍山居。
-
回报隐居山,莫忧山兴阑。
求人颜色尽,知道性情宽。
信谱弹琴误,缘崖斸药难。
东臯亦自给,殊愧远相安。
-
通竹引泉脉,泓澄深石盆。
惊鱼翻藻叶,浴?上松根。
残月留山影,高风耗水痕。
谁家洗秋药,来往自开门。
-
琴尊诗思劳,更欲学龙韬。
王粲暂投笔,吕虔初佩刀。
夜吟关月苦,秋望塞云高。
去去从军乐,鵰飞岱马豪。
-
曾话平生志,书斋几见留。
道孤心易感,恩重力难酬。
独立千峰晚,频来一叶秋。
鸡鸣应有处,不学泪空流。
-
夜程何处宿,山叠树层层。
孤馆闲秋雨,空堂停曙灯。
歌慙渔浦客,诗学雁门僧。
此意无人识,明朝见李膺。
-
朝回珮马草萋萋,年少恩深卫霍齐。
斧钺旧威龙塞北,池台新赐凤城西。
门通碧树开金锁,楼对青山倚玉梯。
南陌行人尽廻首,笙歌一曲暮云低。
-
蜀道下湘渚,客帆应不迷。
江分三峡响,山竝九华齐。
秋泊鴈初宿,夜吟猿乍啼。
归时慎行李,莫到石城西。
-
无机还得罪,直道不伤情。
微雨昏山色,疎笼闭鹤声。
闲居多野客,高枕见江城。
门外长溪水,怜君又濯缨。
-
禅牀深竹里,心与径山期。
结社多高客,登坛尽小师。
早秋归寺远,新雨上滩迟。
别后江云碧,南斋一首诗。
-
梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示亦蒙见赠凡二十韵走笔依韵
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。
处困羞摇尾,怀忠壮犯鳞。
-
川守大夫刘公早岁寓居敦行里肆有题壁十韵今之置第乃获旧居洛下大僚因有唱和歎咏不足輙献此诗
旅馆当年葺,公才此日论。
林繁轻竹祖,树暗惜桐孙。
鍊药藏金鼎,疏泉陷石盆。
散科松有节,深薙草无根。
龙臥池犹在,鸎迁谷尚存。
-
中秋日拜起居表晨渡天津桥即事十六韵献居守相国崔公兼呈工部刘公
碧树康庄内,清川巩洛间。
坛分中岳顶,城缭大河湾。
广殿含凉静,深宫积翠闲。
楼齐云漠漠,桥束水潺潺。
过雨柽枝润,迎霜柿叶殷。
-
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鹡鸰。
蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。
-
楚国同遊过十霜,万重心事几堪伤。
蒹葭露白莲塘浅,砧杵夜清河汉凉。
云外山川归梦远,天涯歧路客愁长。
寒城欲晓闻吹笛,犹臥东轩月满牀。
-
九衢尘土递追攀,马迹轩车日暮间。
玄髪尽惊为客换,白头曾见几人闲。
空悲浮世云无定,多感流年水不还。
谢却从前受恩地,归来依止叩禅关。
-
莫恋醉乡迷酒桮,流年长怕少年催。
西陵水阔鱼难到,南国路遥书未回。
匹马计程愁日尽,一蝉何事引秋来。
相如已定题桥志,江上无由梦钓台。
-
故国归人酒一盃,暂亭兰棹共裴回。
村连三峡暮云起,潮送九江寒雨来。
已作相如投赋计,还凭殷浩寄书迴。
到时若见东篱菊,为问经霜几度开。
[唐]
803 年 ~ 852 年
杜牧的诗文全集
共 737 诗文