-
行役我方倦,苦吟谁复闻?
戍楼春带雪,边角暮吹云。
极目无人迹,回头送雁群。
如何遣公子?
高卧醉醺醺。
-
两叶愁眉愁不开,独含惆怅上层台。
碧云空断雁行处,红叶已雕人未来。
塞外音书无信息,道傍车马起尘埃。
功名待寄凌烟阁,力尽辽城不肯回。
-
山斋路几层,败衲学真乘。
寒暑移双树,光阴尽一灯。
风飘高竹雪,泉涨小池冰。
莫讶频来此,修身欲到僧。
-
楚国同游过十霜,万重心事几堪伤。
蒹葭露白莲塘浅,砧杵夜清河汉凉。
云外山川归梦远,天涯歧路客愁长。
寒城欲晓闻吹笛,犹卧东轩月满床。
-
无力摇风晓色新,细腰争妒看来频。
绿荫未覆长堤水,金穗先迎上苑春。
几处伤心怀远路,一枝和雨送行尘。
东门门外多离别,愁杀朝朝暮暮人。
-
眼前迎送不曾休,相续轮蹄似水流。
门外若无南北路,人间应免别离愁。
苏秦六印归何日?
潘岳双毛去值秋。
莫怪分襟衔泪语,十年耕钓忆沧洲。
-
吕氏强梁嗣子柔,我于天性岂恩仇。
南军不袒左边袖,四老安刘是灭刘。
-
凄凉遗迹洛川东,浮世荣枯万古同。
桃李香消金谷在,绮罗魂断玉楼空。
往年人事伤心外,今日风光属梦中。
徒想夜泉流客恨,夜泉流恨恨无穷。
-
整整复斜斜,隋旗簇晚沙。
门外韩擒虎,楼头张丽华。
谁怜容足地,却羡井中蛙。
王颁兵势急,鼓下坐蛮奴。
潋滟倪塘水,叉牙出骨须。
-
岂君心的的,嗟我泪涓涓。
绵羽啼来久,锦鳞书未传。
兽炉凝冷焰,罗幕蔽晴烟。
自是求佳梦,何须讶昼眠?
-
独酌芳春酒,登楼已半醺。
谁惊一行雁,冲断过江云?
-
绿萝萦数匝,本在草堂间。
秋色寄高树,昼阴笼近山。
移花疏处过,劚药困时攀。
日暮微风起,难寻旧径还。
-
鵩鸟飞来庚子直,谪去日蚀辛卯年。
由来枉死贤才事,消长相持势自然。
-
四十已云老,况逢忧窘余。
且抽持板手,却展小年书。
嗜酒狂嫌阮,知非晚笑蘧。
闻流宁叹吒,待俗不亲疏。
遇事知裁剪,操心识卷舒。
-
何处吹笳薄暮天?
塞垣高鸟没狼烟。
游人一听头堪白,苏武争禁十九年。
海路无尘边草新,荣枯不见绿杨春。
白沙日暮愁云起,独感离乡万里人。
-
聚散竟无形,回肠自结成。
古今留不得,离别又潜生。
降虏将军思,穷秋远客情。
何人更憔悴,落第泣秦京?
-
千秋令节名空在,承露丝囊世已无。
唯有紫苔偏得意,年年因雨上金铺。
-
春半南阳西,柔桑过村坞。
袅袅垂柳风,点点回塘雨。
蓑唱牧牛儿,篱窥茜裙女。
半湿解征衫,主人馈鸡黍。
-
青山隐隐水遥遥,秋尽江南草木凋。
二十四桥明月夜,玉人何处教吹箫?
-
西北楼开四望通,残霞成绮月悬弓。
江村夜涨浮天水,泽国秋生动地风。
高下绿苗千顷尽,新陈红粟万箱空。
才微分薄忧何益,却欲回心学塞翁。
[唐]
803 年 ~ 852 年
杜牧的诗文全集
共 737 诗文