[宋]
? ~ ?
释慧远的诗文全集
共 542 诗文
-
佛性分明脱有无,醋酸何用挂葫芦。
薄雾轻烟留不住,扁舟已过洞庭湖。
-
你爱我笊篱,我爱你木杓。
主山才放高,案山又岌嶪。
居士大同师,将错便就错。
归去来兮天地宽,一对铁槌何处著。
-
行行月冷风高,步步山寒水深。
逢人披肝露胆,见义劈腹剜心。
-
起模画样弄精魂,拂迹除踪更见人。
行到水穷山尽处,满天云散月华明。
-
三唤三应,更饶贴称。
月逗寒窗,水归巨浸。
负汝负吾,全锋敌胜。
-
电捲星飞,珠回玉转。
打破面皮,赤心片片。
-
见处孤危立处高,急如石火利如刀。
到家问路家何在,掀倒棋盘脱布袍。
-
良哉观世音,旋闻与声脱。
犬吠驴鸣休未休,世出世间活鱍鱍。
-
接著一个半个,觅得三文两文。
谁知破布袋里,许多弥勒世尊。
-
老胡一击许谁知,大冶红炉片雪飞。
青草冢间留不住,白云还望故山归。
-
拗折秤锤,掀翻露布。
突出机先,鸦飞不度。
-
闹处莫出头,冷地著眼看。
明暗不相干,彼此分一半。
一种作贵人,教谁卖柴炭。
向你道,不可毁,不可赞,体若虚空没涯岸。
相唤相呼归去来,记取明年正月半。
-
好是仲春渐暖,那堪寒食清明。
万叠云山耸翠,一天风月为邻。
在处华红柳绿,湖天浪稳风平。
山禽枝上语谆谆,再三琐琐碎碎,嘱付叮叮咛咛。
-
滴水冰生分外寒,冻云环合锁峰峦。
根尘不昧心珠露,眨上眉毛子细看。
-
自小出家,横草不拈,竖草不把。
路转山回君自看,南不龟头北不厦。
-
天道亏盈,地道变盈。
鬼神害盈,人道恶盈。
-
昨夜来报五参,正值老僧洗脚。
起来抖擞精神,末上输他一著。
-
道绝名言,法离闻见。
打破虚空,成七八片。
直饶锢鏴完全,也是由基副箭。
-
至道无难,唯嫌拣择。
但莫憎爱,洞然明白。
毫釐有差,天地悬隔。
-
无一法与人,岂有二种语。
居士门墙高,逢人恁么举。
石梁踏断眼皮横,师子游行无伴侣。