-
哭公无计挽公留,痛写哀衷佐绋讴。
丹旐姓名何所益,青编事业等闲休。
长江百里浮清恨,明月孤峰起些愁。
底事波神均此怨,白头寒浪拍空流。
-
呜咽钟悲子夜昏,灵椿摧折重销魂。
数丝白雪遗慈母,一寸青松括耳孙。
返哺声乾那可及,挽须情在不堪论。
桂枝皎皎攲寒玉,伫看扬名振礼门。
-
南楚东吴万里长,几年来往共资装。
公方著脚功名路,我办卜邻文物乡。
雅意嘉招言在耳,赠行新句墨犹香。
追思气概生涯语,诚意谆谆总括囊。
-
书来撩我重思君,情比雍雍雁叫群。
词赋一时高李杜,弟兄今日扫机云。
未还金马日边诏,去作玉楼天上文。
千里莫能亲视窆,篇诗寄挽亦徒云。
-
生平耿耿不忘君,位下才高气不群。
手取科名如拾芥,眼高富贵等浮云。
祇知世可行吾道,其奈天将丧此文。
知遇莫酬今已矣,篇诗聊寓一哀云。
-
回雁峰前忆隐沦,平生谋道不谋身。
诗书满腹空名世,科第衰年独后人。
赖有佳儿传素业,能令潜德上贞珉。
交游半世今零落,忍望铭旌泪墨新。
-
三釜何如菽水长,毅然投劾奉归装。
共钦箠楚辞巴岭,又听勾稽复楚乡。
鸂鶒下滩谁御史,凤鸾栖棘漫仇香。
绝怜五十三年笔,不草文园封禅囊。
-
牙筹坐席未全温,尚想星沙恋德门。
剡牍方新蠲赋请,忧民不计此身存。
平生大乐功何晚,寿相庞眉理莫论。
云黯江南失春色,可堪杜宇更销魂。
-
与君同志复同州,少日论文放一头。
孝子忧亲双鬓白,痴儿了事一生愁。
凌云意气须臾尽,积岁声名取次休。
赖有遗编留史笔,几回废卷泪横流。
-
櫑具曾承衣绣迎,学宫仍见选诸生。
求文于白远何取,联第如詹时共荣。
公自典刑多教化,人谁菑播赖生成。
而今未报何侯力,万里神驰两泪倾。
-
阀阅方成一段奇,三湘况是古来稀。
弟兄同岁乘槎去,父子连科折桂归。
诗礼传家人共羡,欢华过眼事俱非。
秋风寂寞萱堂露,染尽当年戏彩衣。
-
蚤岁才名画省郎,会纡玉节惠三湘。
哀矜折狱人无怨,访问垂心虑最长。
不便幽潜遗陋巷,更将文物萃书堂。
期公四海皆膏泽,太息思贤殄瘁章。
-
鳌峰夜色输明月,龙穴秋光蔼碧云。
景物故应人惜别,风流难与世相闻。
新诗题处君思我,啼鸟声中我梦君。
一笑相从非易得,有怀聊复此云云。
-
畴昔交情一辅车,年来造物且乘除。
论文谁共肺肝语,道旧空传咫尺书。
半岁不堪心鄙吝,一樽聊得语踌躇。
匆匆又作相违恨,愁绝临风送目初。
-
小验文场粗慰心,读书从此更谆谆。
要令大敌尤能勇,须索新功又过人。
得力无过亲翰墨,致身端可上星辰。
秋风春浪鳌头好,拭目吾宗尽国珍。
-
文府高扃守鬼神,蔽亏那掩艳华春。
屠门肯作朵颐过,龙颔轻攘照海珍。
十袭莫论藏弆宠,双眸姑浣向来尘。
从兹染指谙腴味,藜苋难甘诳腹贫。
-
长笑痴儿恋戏衫,拖泥带水漫卑凡。
何如一动君王听,不入徒劳簿尉衔。
细水循除空㶁㶁,泰山终古镇岩岩。
可怜司马身华宠,晚作谀书拟奏函。
-
江接东溟阔,潮从八月高。
祇应风卷浪,谁遣怒成涛。
舟楫乘流迅,鱼龙得意豪。
瀛洲今不远,好去钓金鳌。
-
始别犹承笑语温,昭晖相望几晨昏。
伻来骇听言传异,泪哽悲怀饱不餐。
归拜文帷人已去,痛瞻灵室像徒存。
反思博我谆谆意,何日能酬知遇恩。
-
子职勤劳众莫攀,巴丘高节世尤难。
一官未抵琴书乐,三釜何如菽水欢。
傥有轩裳存妙句,平居丰俭只儒酸。
音容渺邈今何在,云黯江南万木寒。
[宋]
1137 年 ~ 1189 年
廖行之的诗文全集
共 610 诗文