-
走戟挑刀记逐忙,惊魂犹在水云乡。
跄踉雨夜荆榛路,信宿蜗庐瘴岭阳。
搔首云头天近尺,移樽月下露盈觞。
不堪痛定凭追忆,回首新亭泪万行。
-
犹余如戟旧须眉,独惜蓬蓬半短丝。
往日衣冠真负罪,兹时进止转堪悲。
重经野火难留草,可是城舂向蓄髭。
此后行吟休披发,好从烟艇觅鸱夷。
-
雾净天高万里秋,巍矶巀嶪锁江流。
山河代异波声在,麋鹿朝游王气收。
旧恨何须同楚泣,雄心且莫问吴钩。
月华不管兴亡事,依旧深宵照石头。
-
寒山设色翠重重,一片霜林障碧空。
雨后人家深竹里,云边僧室乱泉中。
逾关未觉风光异,入国犹闻乡语同。
偶逐天风望碧海,沧波万顷去无穷。
-
荒郊秋老木萧摵,孤岩幽旷仙灵宅。龙去不知几多年,但余寒湫三百尺。
岩中古咏与今题,墨晕劖满不留隙。摩崖破藓见残碑,衮衮诸公列党籍。
端履门外已勒名,如何瘴乡也镌石。元祐去今六百秋,姓字了了存点画。
中间纵有剥蚀文,依稀犹可想遗迹。山灵不可没奇人,故留奸名显端硕。
不然多少断碣半销磨,何故贞珉不泐今犹昔。我来坐卧其下先顶礼,瞻望鸿名如圭璧。
-
黄发披两耳,聪听久已失。
住世即百年,刚余二十七。
苟非松柏姿,经霜茂难必。
家园伤久离,休影仍蓬筚。
乱中驹隙驶,皇览又此日。
-
莲社偶投足,客中兼乱中。
云来巢几簟,阁自冷杉松。
鸟梦缘铃短,花魂借露红。
懒残何处在,一指汗漫踪。
-
莺舌涩,绿阴浓。
楝花风。
款移步,抬残红。
青骢去,无处挽,悔相逢。
双蝶舞,众香里,晚烟蒙。
-
莺娇花灿。
细雨廉纤烟乱。
人在遥天沧海畔。
不管韶光欲换。
新盟旧誓无端。
-
百尺高松石齿齿,苍岩翠壁如绮。
天香缥缈化城间,书声经韵,两两岫边起。
底事荒烟笼败垣,旧时台榭倾圮。
山僧犹住白云深,旗旌猎猎,惊谷岸迁徙。
-
绛靥云鬟钗玉小。
阆苑琼葩,此际都开了。
月照罗帏香桂袅。
只愁漏尽瑶筹晓。
笑指画眉穿花巧。
-
鸥外碧波宽。
远树依微露翠湾。
一棹冲寒天际去,潸潸。
好把萍踪问懒残。
匝地干戈悬。
-
丰采忆监州。
满眼棠阴泽国留。
前度刘郎休问蟹,啾啾。
不是当年旧绿畴。
遽上木兰舟。
-
凤山青,韩水碧。
烟雨暗南陌。
再到并州。
何事又离愁。
垂杨好系征帆,东风摇曳,奈何倩、柔丝无力。
-
结言燕邸气如云。
待金门。
惜离群。
半刺遥分,投劾事耕耘。
杏雨杉风何处村,彩鹢到,挹兰芬。
-
莲峰晴,清梵绕。
一盂一口螺舟小。
经千函,月出皎。
禅意溪花悄悄。
过石头,听迦鸟。
-
春色阑珊,胭脂满地。
离愁织就销无计。
妆成强起弄瑶琴,离鸿别鹄声声泪。
螺黛慵描,香奁倦理。
柳风吹絮芳尘起。
[清]
? ~ ?
陈衍虞的诗文全集
共 17 诗文