-
欲前人却不成行,无限瞻依仰望情。
双塔当年寻胜迹,一樽何日话平生。
有幸识拔千人俊,自阻飞腾万里程。
愿覆乔阴庇衰朽,也随同证岁寒盟。
-
暮云春树大江东,通德门高想像中。
野服自怜粗缊敝,朝衣犹忆御炉烘。
孑黎愧见冲天鹤,下殿惊同贯日虹。
白发苍颜愚弟子,君黄山麓一樵翁。
-
锁院抡才久不行,异朝犹有未忘情。
武陵源上逢前导,天竺岩前恍隔生。
惭比连城终反赵,愿为立雪更依程。
白头师弟新赓唱,从此诗坛得主盟。
-
廿载流光海水东,尚疑丹鼎九回中。
本来明镜无尘翳,浪说唐花借火烘。
扰扰都堂迷列鹄,盈盈河汉隔飞虹。
苏才窃比吾何敢,门下今知属醉翁。
-
前尘回首细评论,憔悴行吟泪有痕。
夏屋未偿修士愿,春江犹滞美人魂。
天涯沦落鲜知己,日暮商量返故园。
何幸足音逮空谷,素心人遽枉蓬门。
-
吾家七世始分支,似续艰难强护持。
累叶单传存硕果,两房六子茂孙枝。
埙篪雅奏空相应,耄耋衰亲乐可知。
乍听啼声清且亮,新雏饶有出群姿。
-
日暖风和二月春,添丁巧值百花辰。
养萱堂北老逾茂,种竹斋南新有筠。
果应兰徵占得子,敢夸岳降说生申。
十年未协熊罴梦,藉此呱呱慰老人。
-
断肠题句有谁怜,杜宇声声和晓烟。
血染柔茵云漠漠,骨枯平陆恨绵绵。
难乾陌洒铜驼泪,又到郊驰铁骑年。
一样萋萋供幽赏,澄江差胜沪江边。
-
落红满地糁苔衣,色乱青袍是也非。
故国尘昏春寂寞,王孙归滞梦依稀。
醉眠骚客马犹恋,轻碾香车蝶乱飞。
愿约使君寒食后,竹林重与叙睽违。
-
寒消九九已无霜,春色迷离遍野塘。
陌上空青衬裙屐,窗前浓绿映巾箱。
行吟草泽悲三楚,游目兰亭畅二王。
犹记马蹄声得得,不堪回首左春坊。
-
才将香雪沁诗魂,又看蘼芜绿到门。
苒苒乍匀新黛色,离离全没旧烧痕。
杏花著雨黏芳径,杨柳笼烟罩别村。
独有咸阳原上客,满怀幽怨未堪论。
-
觉罗王气久销沈,犹抱忠君爱国忱。
手挽颓纲绵坠绪,力扶大雅振元音。
生来白也诗无敌,老去微之泪满襟。
读罢明公草堂集,侧身天地感余心。
-
唐君侣笙偕锡友杨映潭先生昌源张子惠先生文藻许彝定先生国凤徐渭臣先生用锡莅江看菊下榻怡园诗以美之
君自龙山逐电来,同游尽是不凡才。
宏农齿长姿容秀,京兆眉舒笑眼开。
太岳世家遗泽远,玉台新史锦云裁。
果然不负东篱约,斟酒花前杖履陪。
-
下走诗坛分一席,联吟过半白头人。
义熙经历情怀合,衡泌逍遥杖履春。
爱说风流非学晋,屡惊烽火甚燔秦。
纪年巧合篯铿寿,敢冀长生步后尘。
-
知人论世叹茫茫,诗格如公逼汉唐。
山谷书工今北宋,元龙气壮古南强。
五臣十乱数相合,万岁千秋誉孔长。
天假良缘增一老,吾侪依附姓名彰。
-
双丸如驶等闲过,虚掷韶光可奈何。
乍往还惊朝露逝,稍蹉跎讶落花多。
百年身世同樵牧,吾党因缘结啸歌。
行乐及时休放过,愿随诸老醉颜酡。
-
故家乔木老盘根,苍翠离离庇后昆。
自是勺轩有贤嗣,不徒延庆得文孙。
祖宗种德源流远,子弟联芳道义敦。
伫看润园荣草木,再游佳胜倒清樽。
-
合浦雄才荫耳孙,青年饶有古风存。
本无徐福求仙意,姑作蘧瑗寡过论。
世界惊心罹浩劫,鬼神随处显灵魂。
吾侪设局刊诗后,叠有奇徵未可言。
-
武肃云礽是也非,射潮门第仰巍巍。
功名旷代存遐想,富贵何心任化机。
逸致每同嵇叔夜,清吟常和谢元晖。
感君朝暮疲精力,无限勤劳不可几。
-
勿谈往事乱人思,穷达嚣嚣善自持。
鲭冷侯门甘淡泊,马空冀野枉奔驰。
请缨未遂纵横志,提笔能书绝妙辞。
不合时宜惟守旧,肚皮满贮古今诗。
[清]
? ~ ?
祝廷华的诗文全集
共 308 诗文