-
丙寅之岁孟春月,小园宴集忘形迹。
我公江上老文豪,后至为余增色泽。
昔者此地多隐沦,竹林先有高人宅。
后来宅废邱墓存,至今巷以刘伶额。
数千百载成漫园,乔梓才大皆宗伯。
-
人生难得惟岁月,过去韶华已陈迹。
小园地占城南隅,天与吾曹占丽泽。
客秋共醉菊花杯,东篱错认渊明宅。
酣歌狂笑乐陶陶,社名遂假陶为额。
吾江名阀推峨眉,叔重文章亦宗伯。
-
重举消寒会,如开选佛场。
官绅同入座,裙屐共升堂。
倚马今儒将,图麟古热肠。
指挥安要塞,谈笑镇岩疆。
青眼竹林嗣,丹心策画详。
-
哀辞未写诗兄叙,真挚文难晚近求。
何待遍徵名士笔,阿兄一序足千秋。
-
六旬未许治嘉肴,设帨游仙隔五朝。
来去荷花生日后,花开花落总魂销。
-
两家亲长皆名宿,滋染芳兰慧业成。
不独诗工书更媚,管夫人和此蜚声。
-
伯氏吹埙仲氏篪,膝前玉树灿双枝。
当年诗礼趋庭后,慈母殷勤也教诗。
-
捧檄南安壮志舒,万金珍重数行书。
谆谆语谱承清德,犹待闺中锦绣摅。
-
最是西窗鸿雪篇,写来至性语缠绵。
感怀旧事濡毫纪,哀乐频年梦若烟。
-
集中多少断肠词,凄绝红闺笔一枝。
一字一言含泪写,不堪题罢漫吟时。
-
惠质兰姿不栉夸,犀毫象管吐云霞。
名姝十首包全史,斗尽心花与笔花。
-
焚香盥诵大家诗,一卷曹娥绝妙辞。
祖述蓉裳绍家学,几疑巾帼胜须眉。
-
梦中得句事希奇,醒后追思足解颐。
十载耽吟无进步,转从幻境识天倪。
-
高树斜阳送客舟,轻烟荡入故家楼。
分明一幅辋川画,山雨才过野雾收。
-
闻说灵椿荫满庭,太翁八秩享遐龄。
会当再进熙春酒,同拜华堂醉醁醽。
-
谢傅东游惬素心,使君前度亦情深。
杜陵诗酒豪襟外,时与诸贤憩竹林。
-
捧觞疾饮似衔枚,顷刻狂斟近百杯。
战胜高阳曳兵走,酒徒亲见玉山颓。
-
酒酣兴到气难平,诗律纵横老步兵。
旦暮风云起江上,为霖为雨慰苍生。
-
好风习习到池亭,柳色波光一样青。
为制香醪介眉寿,主宾欢洽早忘形。
-
幕宾品学轶群伦,佐治多才庆得人。
帷幄运筹胥当意,吾侪长作太平民。
[清]
? ~ ?
祝廷华的诗文全集
共 308 诗文