-
云影淡沉沉。寂历花阴。夜寒如水透罗襟。明月伴侬侬坐月,冷句孤吟。
何处急霜砧。落木森森。萧条景物易关心。岁岁秋归愁不去,秋短愁深。
-
凉雨滴空庭。淅沥闲听。一星灯火掩疏棂。叶落风吟蛩又语,并作秋声。
绮窗耐宵清。小倚罗屏。龙须锦褥睡何曾。不管薄寒侵素指,久弄银筝。
-
一派春阴逐浪消。碧云晴压画栏桥。金莺啼处晓风高。
淡白残英飞竹院,嫩黄新柳系兰桡。可怜滋味属花朝。
-
流传小印。磨洗分明认。玉局手镌清有韵。合与著书人近。
苏堤劫后萧条。柳眉瘦减愁描。天恐丛祠湮没,馀辉预托冰绡。
-
东风急。两堤垂柳平湖隔。平湖隔。
烟笼初月,柔丝如织。睡眉冷眼曾相识,诗魂绾向青青隙。青青隙,宿寒犹滞,啼莺无力。
-
风月忒萧条,情绪还依旧。醉里清歌梦里吟,伤得心儿够。
扶病送春归,病起悲秋又。花样丰神雪样肤,都为聪明瘦。
-
深院零红,凄绝处、啼鹃夜闻。垂柳畔、阑干几摺,送了残春。珊管句题名士泪,瑶台香杳美人魂。甚经年,蓬岛梦迢迢,遮暮云。
停翠斝,酒难温。闲绣箧,线犹存。记萼华无语,怨锁眉痕。燕垒已倾罗幕冷,蛛丝常罥画帘昏。盼佩环,月下不归■,空怆神。
-
微风画廊。斜阳绣窗。欲临金镜慵妆。对花枝忖量。
青笺半方。乌阑数行。情丝还比春长。写东风太忙。
-
剪烛西窗,淡妆小倚屏山畔。翠笺玉管。伴我推敲惯。
月酿轻寒,寂寂春宵半。更筹转。香残人倦。梦绕梨花院。
-
鸭消香,莺唤梦,芳思倦春昼。独黯吟魂,微雨发红豆。年来一寸词肠,都成骚屑。是旧泪新愁搓就。
漂流久。空劳杜宇声催,归期几曾有。修竹闲凭,翠影薄凝袖。鬓边花不胜簪,发羞搔短,奈荏苒、岁华辜负。
-
一缕炉烟昼掩窗。绣衾斜拥怕经凉。不教消领好风光。
病入秋来惟忆月,花开雨里不生香。销魂时节是重阳。
-
太岳风流,横河门巷,平章花月年年。跌宕豪情,新声谱入冰弦。清游尚忆巢居阁,折寒梅、曾谒词仙。羡幽闲,除了林逋,谁与齐肩。
飘零久隔孤山梦,忽披吟珠玉,乡思缠绵。客有知音,天涯珍重金荃。才名自昔传人海,历沧桑、赵璧仍还。算因缘,翠墨银毫,写遍蛮笺。
-
梳洗倦朝朝,酒病还来凑。带褪小腰肢,羞比垂杨瘦。
强上画楼凭,泪湿红绡又。无赖是东风,吹落桃花骤。
-
月冷谢庭空,瑶琴声断。飘渺仙云碧城远。尘缘如梦,虚说齐眉曾愿。春归花落易,韶光短。
昔忆江南,频拈湘管。泪滴思亲翠笺满。词工漱玉,遗向天涯人羡。清才深不愧,名门媛。
-
玉帘卷了。楼外闲云绕。独立苍茫人影悄。减却吟情多少。
秋风冷遍天涯。疏花还为谁开。雁字几行隔浦,怪他不带书来。
[清]
? ~ ?
沈允慎的诗文全集
共 15 诗文