-
追忆儿时事。在书窗、同心砚席,十三年纪。读瘦红釭莲漏涩,月坠凉烟似水。只馀得、而今憔悴。潦草诗词终是累,总无端、历尽悲和喜。歌芍药,将离矣。
残香支梦萦愁细。话连宵、虽然小别,也多离味。飞羽年华须自惜,莫把光阴轻弃。更一语、叮咛须记。亲为春风频失意,博庭欢、望尔成名慰。止不住,盈盈泪。
-
星疏云敛。正莲漏将残,树影低转。忽逗惺忪,依旧一痕秋浅。怜染那忍先眠,夜夜照人清减。还知否,眉梢恨多,偏是侬见。
小庭暑退纨扇。便误拜深深,香袅心篆。怎奈一回憔悴,一回长叹。剩得前度闲愁,挂在宝帘银蒜。罗衣冷,花魂和梦销黯。
-
雨昏灯暝。窗外芭蕉敲梦冷。点点声声。故扰愁人睡不成。
更深夜永。一线馀香摇瘦影。旧句低吟。不是伤心不要听。
-
雨雨风风,花花草草,一番春梦谁怜。濛濛庭院絮如烟,多化作、彩云飞散。闲凝盼、底事缠绵。薶愁地,埽将旧恨,付与啼鹃。
瘦人天气,落花时节,似水华年。想个侬,病起悄立阑边。判几许、泪珠缄裹,知多少、绿怨红残。游丝袅,韶华难绾,幽思上眉弯。
-
乍黄昏庭院,骤雨初过,银浦暮云暝。撩起闲情绪,开帘拜,一弯斜过虚径。曲阑倚稳。逗眉痕、如许离恨。颦双蛾、悄向花间立,夜凉怯衣冷。
怎奈愁心难问。又无端照我,憔悴鸾镜。骨压丝儿瘦,带围减、怕消三五圆景。碧天路永。盼那时、盈满重正。此际黯消疑,扶上秋千墙影。
-
晓气如烟,春寒似剪,好梦莺声唤转。一番情思倦恹恹,拂菱花、碧纱窗畔。画眉人怨。曾酿否、镜中娇面。锁双弯,多少闲愁怨,归来始展。
东风懒。不到天涯,那有鱼和雁。瘦腰无力倚楼台,掠云鬟、怕抬纤腕。鬓钗斜罥。记当日、花枝轻捻。指尖尖,笑染黛痕深浅。
-
低垂帘幕人声悄,睡鸭香温。瘦影冰魂。窗外梅花月一痕。
别离滋味谁能说,斜倚银屏。煮罢鹅笙。虬箭叮咚却二更。
-
蝶梦惊残花已误。怨紫愁红,忽忽成香土。长日爱眠宵不寐。无聊觅句教鹦鹉。
檐网留春花络住。掠断游丝,玉剪双飞去。杜宇声中愁几许。濛濛落絮和烟雨。
-
久雨新晴,银河澄练,盈盈一水清浅。云吐冰丸,独倚曲阑干畔。情无限、碧海青天,愁如茧、并刀难剪。谁见。正双眉深锁,泪痕划面。
素魄窥窗幽怨。恨小院无人,疏帘乍卷。别有伤心,宽褪旧时金钏。只赢得、夜冷归眠,怯罗衣、露珠点点。轻唤。恐凄凉梦影,短檠摇断。
-
梦觉绿窗天曙。燕子帘钩私语。报与惜花人,一院落红飞去。
春去。春去。九十韶光无据。
-
眠。点滴空阶断复连。难消遣,风雨落花天。
-
粒粒珊瑚金盒贮。正别绪、肠千缕。几猜认、东风梅蕊吐。人道是、春何苦。春道是、人何苦。
怨曲频拈纤手数。欲寄与、天涯阻。向窗外、轻调鹦鹉语。花道是、鹃啼雨,鹃道是、花啼雨。
-
眉影控帘钉。
花补苔痕。
满身香雾嫩寒侵。
怨入杜鹃声里血,独自愁吟。
玉笛咽离情。
-
溪水拖蓝,遥山凝碧,素心联袂佳辰。
青畦缓度,雨洗一犁春。
风引残霞漾影,垂杨外、烟锁桥横。
听花杪、梵钟远递,莺语骂金铃。
阑边红玉萦,锦江春色,移种石根。
-
把酒问东风,怨人花铃语。
只解送春归,未肯吹愁去。
云影荡轻烟,帘外飘香雨。
枉煞柳丝长,不系韶华住。
-
残月度帘钩,秋梦和花瘦。
墙角猧儿吠夜分,天碧斜珠斗。
手熨旧罗衣,可似眉间皱。
数尽清霄细细长,坐对灯如豆。
-
春魂愁锁,不许游丝牵引。
只无奈深丛蝴蝶,约住芳魂。
香雾模黏,扑帘花气作黄昏。
东君知否,生来识字,既是愁根。
倦掩道书,除非梦里,觅个分明。
-
夜凉如水掩秋屏。
听风也铮铮,雨也铮铮。
搅乱愁心。
那得梦儿成。
更更。
-
屏山梦醒。
见一点、釭花尚摇秋影。
听砌边、啼蛩暗吟声□□。
漏迢迢,无人处,别有闲愁谁省。
坐瘦炉香灯瞑。
-
香圆花出纤纤手。佛前曾许拈花否。
堪爱指玲珑。柔荑一握同。
兜罗愁几许。名重群芳谱。
幻悟掌中过。灵光夜有波。
[清]
? ~ ?
李佩金的诗文全集
共 100 诗文