-
春来馀十日,日日雨霏霏。
海上鲸波恶,天边雁信稀。
入市黄花贱,回潮白蟮肥。
浊醪还可醉,莫问羽书飞。
-
吮舐嗟流俗,叔疑岂异哉。
蝇声纷止棘,蛇影每侵杯。
枸杞参差长,桃花次第开。
春风如许趣,行乐且蒿莱。
-
少负豪雄气,先贤谓易过。
贾涕嗟太甚,廉饭恨空多。
通塞谁知命,功名老作魔。
祇今凭法水,一洒永清和。
-
投老归村落,交游总旧知。
春灯先打谜,社席更争谁。
灌药分新水,编藤补破篱。
老农仍老圃,聊得共生涯。
-
前身谁照邻,标格足清真。
郁水有馀乐,云庄无限春。
诗篇都大雅,文字逼先秦。
终似飞升去,水晶宫里人。
-
春诗无次序,聊寄旧同袍。
蚁吠声何巨,鹪飞翼更高。
看花迷雾眼,掩镜有霜毛。
落落长吟兴,除非借酒豪。
-
立春今岁早,春色杳无边。
忙办游春席,仍呼隔海船。
村沽频续罍,酒债借征廛。
骤雨新濠涨,西湾任急前。
-
久负西樵约,今朝见四峰。
日中星正鸟,春晚月初笼。
绝径宜山屐,缘溪可水舂。
桃源知不远,花气霭溶溶。
-
冲云迷咫尺,不记旧山腰。
雨骤便高帽,溪深得短桥。
岩花红楚楚,野竹绿萧萧。
多少来游客,春心可奈骄。
-
清明山务急,四远集纷纷。
雾里縠如雾,云中女似云。
采茶歌自细,隔叶语微闻。
断尽征人目,罗敷正不群。
-
野鸟歇芳晨,黄莺失暮春。
云深偏足雨,雷细不惊人。
峻壁存三户,穹岩绝四邻。
到时近昏黑,衣袂湿纷缤。
-
天晚度山南,荒邱歇小骖。
雨花封短砌,烟树锁澄潭。
邃阁盈新藓,遗书忆旧函。
童年庭训地,悽断可能堪。
-
天皇垂世泽,高冢赐封题。
手植雪梨在,眼看风木萋。
香灯春雨涩,拜跪少年齐。
信有流光远,跄跄执币圭。
-
本源同水木,雨露总遐思。
白纸山山簇,红花帽帽欹。
舟车随远近,坟墓遍高卑。
开凿何为者,苍空鉴不迟。
-
独上高楼上,清歌一拊阑。
鬓斑春冉冉,心远路漫漫。
旧壁留题壮,新亭纵饮难。
吾衰知己甚,天暖觉偏寒。
-
太初有巧匠,搆此无梁寺。
不知好脩人,几时成佛事。
-
徘徊侍高轩,云閒足觞酒。
微酡下清溪,斜日筛杨柳。
-
楼阑写恨吟飞燕,歌管传情投木瓜。
苦病三春愁不尽,谁将怀抱寄重华。
-
九曲溪边一泛槎,偶随云路过仙家。
沉风暖日山堂静,东篱点点落梅花。
-
仰止罗浮积岁年,今来得拜洞中仙。
一双木屐踏歌遍,始觉诸天总一天。
[明]
? ~ ?
霍与瑕的诗文全集
共 753 诗文