-
摄提贞秦粲星七,奎文流辉炯如日。
括苍之山气郁郁,钟清毓粹馀四帙。
先生生世良不恶,读书静观世得失。
丘园贲帛徵遗才,石室紬编膺峻秩。
今年奉旨使日南,山川涉历难一一。
-
小姑水中立,大姑水中眠。独立不僵眠不醒,俯仰一万二千年。
江前大彭郎,山上五老仙。阿姑与尔相盘旋。蓬莱弱水几清浅,王母眉黛秋霜鲜,阿姑颜色犹依然。
我疑铜仙人,手揭金茎堕江边。又疑达磨师,足遗只履归西天。
人间百岁春梦短,长眠长立嗟无缘。小姑大姑真可怜,江花江月恣留连。
巨鳌戴其趾,玄鹤巢其巅。江流如箭石不转,千古万古无崩骞。
-
谪仙昔醉采石时,酒翻宫锦春淋漓。
眼空四海无馀子,江风江月吾心知。
江风吹酒酒不醒,举杯邀月还对影。
愿将江水变春醅,一醉千年长酩酊。
云卧八极凌倒景,人间万事何足省。
-
剑江东望山如龙,水势曲与山相从。
山盩水厔气所钟,山居山人居其中。
碧眼白首颜如童,长日跏趺坐高舂。
悬河大口谈空空,宝花散落随天风。
万年香社人所宗,千章乔木阴重重。
-
慈溪邑中慈孝门,云是孝感孙钟孙。
朔风飞雪满慈竹,北堂爱日开瑞萱。
宜男喜见二雏好,母也忘忧以终老。
庭下时红棠棣花,阶前不绿王孙草。
歌罢凯风三叹歆,青天万里沧溟深。
-
龙川簿领山东刘,家住营丘山之幽。读书山中松桂秋,自言嘉遁胜宦游。
寒光落日低草树,绿野平芜接蹊路。书楼远在山深处,下视人寰莽回互。
有时清诵落涧谷,山风萧萧壑云暮。山风忽吹牙签落,壑云不掩红光露。
世间清乐在山居,人生真乐惟拥书。山中拥书乐其乐,求如君者能几欤。
梅边隐君得隐趣,执笔写景成画图。披图浩叹非故吾,箠楚未脱勾稽拘。
-
刺桐城西仙母家,百年种德如种花。
春风吹暖满庭院,坐见铁树开琼花。
琼花的的簇丹穗,仙母见之一惊异。
人名此树状元红,偶尔开花必为瑞。
阿儿读书五车多,解来瑞应期无他。
-
龙眠二马人共夸,连钱青骢白鼻騧。双缰短丝系枯柳,八蹄寒玉攒轻沙。
我疑郑公抗疏日,天厩双龙赐遗直。又疑拳毛狮子花,兰筋权奇皆俊骨。
四郊无垒三边平,汗血谩作千里行。君不见贱工弃置在一蹶,得似身闲饱刍秣。
-
寄云先生寄云居,与云卜邻相依于。
白云无心酷我似,我亦浪迹真云如。
闲来倚松看云起,紫烟衣上凉如水。
清霄沆瀣落冰壶,满挹琼浆和玉髓。
饮罢身轻随鹤飞,乘云一去浑忘归。
-
今代画竹称妙绝,李公息斋赵松雪。
天风吹墨落人间,一幅千金香未灭。
今君笔势清且扬,直与二公相颉颃。
千林露滴翠葆湿,万竿风拂琅玕长。
山斋昼闲快一睹,错落篆籀犹遗古。
-
刚风吹地九土裂,仙李根拔孙枝折。
白马不饮浊河血,罗平妖鸟啼未歇。
斗牛万丈腾紫光,炯炯馀彩辉太阳。
镜湖泚笔写露布,石室剖券分天章。
金为臣心铁臣节,臣身吴越心魏阙。
-
黑风吹海海水立,银山万丈高巀岌。天吴簸浪天为湿,蛟龙掀舞出复入。
羲和著鞭六龙急,扶桑曙色光煜熠。金乌飞上百怪蛰,一碧万顷秋可挹。
海东之鸷怒翔集,片雪飘萧双翅戢。浪花滚滚石濈濈,㩳身向日思远及,锦鞲金旋不可絷。
忆我挂席东海东,海云海水浮空濛。神鸷时来休雪羽,玉立苍石吹刚风。
吴君此画将无同,奇气矫矫横秋空。将军屏帐宁久容,便当飞入天九重。
-
大钧播群品,亭毒一元气。
人得秀而灵,中立配天地。
眷惟异禽兽,实由识伦纪。
笃孝尽子职,立爱自亲始。
罔极终身慕,不忘永心矢。
-
皇帝二十载,盗起东南隅。
蘖芽既不剪,滋蔓遂难图。
荆吴虎兕逸,闽粤狐鼠呼。
萨君济时彦,昂昂千里驹。
誓为国讨贼,愧死偷全躯。
-
人生在穹壤,百行孝最先。
墨氏知所本,尤见心同然。
葬亲厚夷之,救母哀目连。
陈君有妫裔,至孝绍前传。
首倡报亲会,心诚供佛筵。
-
积雨豁新霁,清和美风日。
幽草萋以繁,嘉树荡初密。
危亭肃清敞,盛集任真率。
豪饮徂徕六,能文建安七。
兰香袭佩纕,竹色映书帙。
-
岩岩岱宗山,道远不可即。
悠悠黄河水,源深杳莫测。
至人抱玄道,高浚与之则。
我欲往从之,瞻忽徒役役。
安得纵壑鳞,愿插凌风翼。
-
峨峨紫芝山,汤汤柳江水。
嶷嶷陈知司,长材抱奇伟。
华裾粲云霞,芳佩袭兰芷。
种薇山之椒,栽莲水之涘。
莲香秋益清,薇花晚逾紫。
-
尘居苦喧嚣,禅房爱清旷。
及兹淹信宿,俗虑俱涤荡。
是时仲冬秋,南天寒未壮。
微云忽已收,薄霜犹可望。
从席罗嘉蔬,开樽出清酿。
-
仲冬气已肃,幽怀耿寒夕。
走访山中人,聊共慰岑寂。
山人眼如月,好文复好客。
揖客开竹房,灯光四窗射。
为言时多虞,车马徒役役。
[明]
? ~ ?
林弼的诗文全集
共 403 诗文