-
清池莹人心,俯见荷叶背。
南塘非不佳,无此青钱盖。
沈沈古镜净,濯濯明妆对。
凉风似留人,幽赏心独会。
天公亦解事,一雨不破块。
-
梦阑莺唤穆陵西,驿吏催时雨拂衣。
行客落花心事别,无端俱趁晓风飞。
-
吴志道即居左凿池,池中立石假山,高丈馀,络以翠萝,环以清流,旁创小亭,为游息之所。肩吾陈子扁之曰咫尺蓬莱,作歌要余同赋,因次其韵云:
吾闻蓬莱之山三万里,盘根下插归虚底。六鳌赑屃挽不前,那得飞来窗户里。
寒姿颠倒白云间,绿水错磨花玉齿。老苔悬薜莽联络,仿佛玄洲环岛屿。
固知幻戏出人为,岂有金珠隐空翠。亭中老仙方晏坐,醉眼狂花吐奇语。
省来一笑悟非真,欲借鲸波洗眸子。世间小大本无凭,一视正须齐彼此。
秋毫泰岱孰雌雄,沧海坳堂同一水。呜呼!安能自此乘清风,下视尘寰渺何许。
-
日射珠帘试晓晴,隙光斜上宝钗明。
碧纱窗下无消息,闲数吴蚕几个生。
-
痴牛偃蹇不服厢,天风吹落千仞冈。明河在望归不得,化作山头一拳石。
皮毛剥落封苔钱,千古万古眠云烟。呜呼!安得秦鞭起觳?,短衣归种汶阳田。
-
鸣哇出塪井,意气何骄盈。
乘阴集阶除,夺我经诵声。
喧阗自相和,外此无他称。
讵谐宫商调,虚辱鼓吹名。
陋哉孔稚圭,过誉非人情。
-
五鼓船开不可攀,金门报政几时还。
半帆花雨征裳重,满院松风午梦闲。
名字竟通青琐闼,恩荣暂造紫宸班。
重来拟望苏民瘼,倚杖江头听佩环。
-
函谷门开隼脱鞲,独携霜骨傲穷秋。
故无六祖三间屋,羞上元龙百尺楼。
老禇独怜胜翠被,布衣犹待解貂裘。
明朝拟访林边竹,还许吟驴借我否。
-
兄弟相看各一方,别来俱各鬓成霜。
江山千里犹比屋,风雨几番能对床。
海燕年深长作客,塞鸿天远不成行。
擎杯莫负黄花酒,来看南塘万竹长。
-
甑有尘埃釜有蛛,匡围未解意何如。
西山紫蕨和云采,南谷黄精带雨锄。
门外更无千斛米,腹中空有五车书。
吴江见说深如海,何惜馀波活鲋鱼。
-
辕门佳气晓氤氲,觱篥筵开酒半醺。
鸾扇低回人似玉,虎牙颠倒从如云。
花开秾李春犹小,帐掩流苏夜正分。
从此谈兵应有助,木兰元是女将军。
-
君王轻爵重艰虞,欲把铜山铸虎符。
天上故人修诏草,山中幽子看除书。
轩裳衮衮争先进,肉食纷纷愧远图。
戡乱扶颠今日事,不知廉蔺果何如。
-
郑虔官冷饭不足,杜陵高歌劝归来。
古人失意有如此,嗟我不去胡为哉。
山中屋庐殊未破,门前稻秫已堪栽。
扶犁有子健如犊,不信石田荒绿苔。
-
昏昏如醉复如痴,半榻残书两鬓丝。
世故扰攘思乐日,暮年艰苦忆儿时。
对人言语惟称好,徇俗文章懒出奇。
斗酒十千无觅处,闷来消遣只凭诗。
-
野色寥寥一犬鸣,戍楼初鼓绝人行。
哭声未断歌声起,渔火将残鬼火明。
月暗荒村愁有虎,烟迷行树看如兵。
羁怀世故千忧集,竟夕徬徨睡未成。
-
衰病伶仃一老大,桃笙六尺傲朝晡。
天公有意存吾道,疟鬼无知害老躯。
肝胆轮囷犹顾我,形容枯槁似非吾。
有时怒见不平事,强起挑灯看湛卢。
-
阳消阴长巧知时,夕去朝来似有期。
初若抱冰增战慄,终如坐甑剧烝炊。
闺中郭索不我借,句里髑髅空自奇。
拟倩冯夷诉颛顼,为令驱出宁馨儿。
-
粉墙朱户旧婆娑,今日重来满绿莎。
恋恋绨袍知己少,纷纷纨裤少年多。
看灯深巷思行乐,呼酒长亭忆醉歌。
惟有河南桥下水,儒冠依旧照嵯峨。
-
少年亲故尽豪英,回首家山一怆情。
桑梓连云俱寂寞,松筠斗雪独峥嵘。
生憎赤帻何时白,须信黄河有日清。
珍重加餐莫轻出,共留老眼看升平。
-
残暑峥嵘入夜平,羁怀牢落傍秋生。
断云推月吊孤影,高濑挟风来远声。
山店辟纑松火细,水楼欹枕葛衣清。
馀年饱食惭疏放,回首南州欲用兵。
[元]
? ~ ?
胡天游的诗文全集
共 118 诗文