-
祝嘏归犹及上元,北堂饮罢就朋尊。
旧京容有阳春和,行殿能忘湛露恩?
眼看鳌山行复盛,近闻龙碛亦回温。
衰残未预陈金鉴,坐羡弓箕愧九原。
-
呜鞭万户尽春声,百变谁能废夏正?
始旦人争瞻旭日,无风天特假暄晴。
蛰坯欲振身滋耄,龙德方中岁一更。
博得东邻呼米寿,称觥梦已到新京。
-
合充净供法王台,却渡浑河溷俗埃。
若个真能留核种?
吾衰久不见花开。
老僧寄速亲装笼,居士分甘费数枚。
等是与山缘未断,秋凉犹拟就松来。
-
吾宗家世习勤民,厌直承明墨绶新。
治水自完司牧分,立祠曾及去思身。
卅年树穫犹遗孑,万本馨香傥降神。
至竟此邦风俗厚,相望林社峙湖漘。
-
渡海瞻天亘七旬,衰癃乞得自由身。
永怀旰食勤求瘼,习见谦光笃善邻。
有忍故能当大任,不和敢说是忠臣?
临分哽咽还延跂,周汉中兴匪异人。
-
扪腹朝朝累大官,雪中屋暖不须宽。
关山仍岁来奔问,涧谷无心及考槃。
谁解倒悬苏世患,忍持迂论责君难?
辽东毕竟龙兴地,四海横流底得安?
-
老向人间尚眼明,见君喜又见新京。
风光渐共山川异,心力犹能道路轻。
救世匹夫俱有责,忘家我辈岂无情?
年年来和重阳什,北海羁居苦待清。
-
谁分行年过务观?
旁人又以儗衡山。
愧无文采风流似,傥及承平气象还。
庭树手栽聊可荫,门桃亲署莫嫌孱。
养生岂外庖丁理,挂壁雕弧不再弯。
-
贞元朋辈久凋零,晚及同朝又两星。
禁闼梦痕馀箧烛,耆英心学见书屏。
兴贤故事工歌雅,增秩殊荣帝锡龄。
潘傅后先辉里乘,霓裳一曲会重听。
-
葵无早暮总倾阳,菊已衰残尚耐霜。
西日麾戈容可返,北风携手敢嫌凉?
此邦渐喜稀桴鼓,隔岁还来就咏觞。
民欲天从宁或爽?
关山自古有周行。
-
启东兴盛并陪京,迁地因时世莫惊。
日角重光宜受玺,雪花九月助餐英。
诸君好勒浯溪颂,老我归寻息壤盟。
赠策衰庸何敢比,从来王道视人情。
-
刚峻天留度海桑,耆英出处故堂堂。
帝阍凤诺亲承旨,臣里龙潜习近光。
碑版晚犹腾远裔,尊罍闻自记真乡。
年家耳熟趋庭语,夙信平生本义方。
-
高山溯自太王荒,车马东来四百霜。
天近见龙犹在野,秋深旅雁总随阳。
中兴未尽烦回纥,太简谁能议子桑?
可慰旧京佳气望,别来吟鬓觉微苍。
-
吾斋正对泉三叠,万个筼筜深复深。
别后每思常入梦,画中偶感几沈吟。
拂檐人或憎方直,放笔谁能作丈寻?
旧蓄杖材肯刓却,多君述德眷家林。
-
谢门高足亢吾宗,老作边荒识字农。
垦地百方贤禄仕,囊诗千首傲侯封。
风沙塞漠重开国,云树家山未息烽。
寒月再圆看又缺,何时同听水斋钟?
-
患难君臣骨肉同,旅庐鳞杂费宸衷。
太官供具方兹褊,大第酬勋孰与隆?
陆九解衣惊受宠,冬郎留烛怆怀忠。
一楼不似鸣稽古,在莒能忘涕泪中?
-
宣和画㡧供花王,国艳还严近侍装。
自掬赤心修制草,且醺蓝尾尽离觞。
胜流谁称簪双髻?
正色偏留殿众芳。
从此丰台添掌故,带围端不羡维扬。
-
纷纷丛薄望秋零,莫怪征袍褪故青。
正藉绳芟订年历,漫因薆蔽怨骚经。
无情不分来飞蝶,同腐终羞托化萤。
未报春晖心岂死,寒荄有日吐芳馨。
-
迟暮偏为天所怜,忘忧忍辱且留连。
陨霜不杀庸非幸,茀道难行孰使然?
生意未随枯树尽,幽姿还衬晚花妍。
风沙弥望朱颜泽,输与篱东老少年。
-
一从凉吹转蓬科,拾翠无由近御河。
别后园林深积箨,旧时池籞冷残荷。
掘根险为饥鸿尽,剉荐能禁战马过?
头白王孙归得未,乱蛩如雨绕铜驼。
[清]
? ~ ?
陈宝琛的诗文全集
共 887 诗文