-
云母裁成,春冰碾就,裹住葱尖。忆绿窗人静,兰汤悄试,银屏风细,绛腊轻弹。爱染仙葩,偶挑香粉,点上些儿玳瑁斑。支颐久,有一痕钩影,斜印腮间。
摘花清露微沾。剖绣线、双虹挂月边。把霓裳悄拍,代它象板,藕丝自雪,掐个连环。未断先愁,将修更惜,女伴灯前比并看。销魂处,向紫荆花上,故逞纤纤。
-
薄染轻朱,艳传樊素,一点红凝。爱杏花楼畔,吹箫气怯,海棠风里,掩笛音清。玉甲偎腮,金钗剔齿,界破盈盈半颗樱。严妆罢,吮豪端螺子,染上微青。
秋千欲上还停。怕汗湿冰肤喘未胜。忆午窗慵绣,彩绒半唾,春潮消渴,花露偷噙。敛黛将吁,低鬟欲笑,一度沈吟万种情。堪怜甚,更戏调鹦鹉,软语轻轻。
-
绿阴浓,红雨乱。无奈春归人远。梁燕去,塞鸿来。闲阶生暗苔。
长亭路。分襟处。惆怅画屏烟树。流水远,夕阳沉。倚栏千里心。
-
新槐绿润荧光小。银屏寒浅炉烟袅。漏断雨声残。烛花和泪弹。
白云何处定。目尽归鸿影。今夜布帆风。乱山知几重。
-
疏帘燕去芳菲歇。梧桐门掩清秋月。羁客梦难成。暗虫啼到明。
薄霞消醉脸。灯淡银屏掩。风露小阑干。画楼寒漏残。
-
一纸飞书至。报随园、烟霞杖履,依然人世。梨枣思传多少客,挽住先生归辔。正好在、红尘游戏。混沌初分老蝙蝠,问生时、谁识何年始。郭璞算,虚言耳。
贺诗此日应千纸。想开缄、梅花风里,猿欢鹤喜。诗世界宽无历劫,如此神仙有几。真别有、人间天地。明日岁华新又是,□壶中、甲子从头起。松柏寿,自难纪。
-
才向西湖来,又别西湖去。
置酒湖上楼,搜索闺中句。
遂令负笈人,也逐吹竽数。
极目渺绿波,持杯对春树。
冥冥暮雨时,青青芳草路。
-
登高兼送远,客泪一沾裳。
归棹随流水,乡心带夕阳。
秋高山落木,风急雁分行。
丛菊何情绪,篱边依旧黄。
-
旅楼高不极,过客足徘徊。
暮色随烟起,春寒逼雨来。
壮心樽酒在,乡思岭猿哀。
目断巴陵路,衡阳雁独回。
-
宝剑遗编在,挑镫击节吟。
恩雠千古事,湖海一生心。
气逼秋霜冷,光腾夜月沈。
从军应有愿,慷慨答知音。
-
杏子寒轻,西楼人怯慵梳掠。
钗头金雀。
斗草还输却。
红袖花前,扶上秋千索。
闻清角。
-
村杵声寒,乡关梦断三更过。
纸窗风破。
一点残灯堕。
静院无人,独自开帘坐。
重门锁。
-
院宇深沉,碧纱窗挂残绒唾。
昼长门锁,风软杨花堕。
燕子初来,绣幕香泥涴。
些儿个。
别添功课。
-
春欲尽。疏雨薄寒几阵。
待得暖晴寒食近。落花风又紧。
阶下露浓苔润。炉内香销灰烬。
半夜月高云有晕。踏青期未稳。
-
绣床昼永杨花卷,金炉暗消香篆。
燕影低帘,莺声绕树,睡起绿窗人懒。
沉沉深院。
乍困倚熏笼,戏拈斑管。
半响凝思,素绡闲向晚风展。
-
遥峰过雨还凝碧。
一天秋色。
画楼昨夜陡生寒,应念我、关山客。
衣上酒痕尘迹。
倦途难息。
-
红藕池塘,绿杨庭院,昼永人闲。
风露香清,烟波梦远,脉脉凭栏。
望中无限云山。
何处听、珊珊佩环。
渺渺予怀,盈盈秋水,凌乱高寒。
-
秋老旅情深,潮落沙痕露。
一片疏蓬荻岸风,似昨夜、蕉窗雨。
晓起莫凭栏,触目伤离绪。
树里人家雾里山,都不是、来时路。
-
露重秋初,流萤无力光难定。
暗苔幽径。
别是清凉境。
何处箫声,夜半凭栏听。
重门静。
-
问闽江、几重云水,伊人知在何许。
小楼相伴惟形影,冷落丸熊情绪。
清节苦。
想烟断灯昏,破壁吟风雨。
孤怀谁语。
[清]
? ~ ?
孙云鹤的诗文全集
共 50 诗文