-
玉阶人静啼虫寂。银屏梦断砧声急。疏树带微霜。小楼秋思长。
一窗灯欲烬。叶叶西风紧。深夜莫凭栏,月高清影寒。
-
红袖传杯,琵琶度曲,常记共清游。杏子香中,海棠花底,低按小梁州。
十年多少沧桑事,水逝与云流。引凤台空,弄箫人远,回首不胜愁。
-
由来情种是情痴,匪石坚心两不移。
傥使化鱼应比目,就令成树也连枝。
红绡已结千秋恨,青史难教后代知。
赖有神君解怜惜,为营鸳冢播风诗。
-
绣帘风定炉烟直。碧纱窗外垂杨色。微雨杏花残。小庭生薄寒。
天涯幽思远。双燕归来晚。烟草满平芜。春山闻鹧鸪。
-
一抹青山晓雾遮。半塘春水画桥斜。垂鞭无语听啼鸦。
玉笛声中飞燕子,秋千影里出桃花。绿杨门巷是谁家。
-
昼楼沉沉,绿阴转午人初醒。小阑风定。点点杨花影。
一缕游丝,趁暖萦芳径。香消鼎。画堂巢冷。燕去帘钩静。
-
芍药筱园盛,占断古扬州。多少双头并蒂,相对也应羞。二十四番风信,二十四桥月色,都付与梢头。恰是三山客,来作五云游。
聚三花,围五萼,起重楼。知为使君风雅,芳谱教重修。韵倩黄荃笔写,色借灵芸丝续,名仗探花留。低却琼花品,赢得牡丹筹。
-
淡烟浓雾。一幅凄凉谱。人在江南啼鸟处。行尽绿芜春雨。
杏花梢际帘钩。玉箫声里琼瓯。离梦不知近远,月明夜夜层楼。
-
欸乃声来,一行惊起冲波鹭。柳边柔橹。落日人争渡。
水色山光,载得归南浦。天将暮。残钟何处。却指烟中树。
-
长天过雨尘氛少,遥峰正衔西景。写倦黄庭,翻馀秋水,半榻茶烟人静。轻衫笠冷。趁满目烟霞,怡神适兴。万壑松涛,翠阴吹下羽衣影。
翛然倚风长唳,亭亭尘外表,吟韵相应。珠树秋寒,瑶台夜永,清梦三更露警。高怀谁领。但自把松枝,引来幽径。却过前溪,为人留画境。
-
风起满庭飞絮。花落一帘春雨。芳草似离情。逐时生。
昔日天涯旧路。欹枕屏山无数。故里又清明。语流莺。
-
一番凉意梧桐雨。流莺飞入帘深处。灯背小屏风。玉阶啼暗虫。
漏残秋梦短。那更闻新雁。消尽水沉香。客愁今夜长。
-
迢迢不断天涯路。今宵又向芦汀住。梦断酒初醒。雁声疑橹声。
满蓬霜似水。渺渺情千里。残月在孤舟。故人何处楼。
-
纤云散尽蝉声歇。一杯自酹团圆月。人在小层楼。星河处处秋。
阑干清影满。光近嫦娥远。来岁复如何。去年风雨多。
-
黄鹤楼头,塞鸿声里清秋暮。水边归路。人立斜阳渡。
十二屏山,有个人凝伫。知何处。暝烟残雾。几点潇湘树。
-
啼老莺声,乱飘晴雪无人径。小阑闲凭。扑袖东风冷。
冉冉濛濛,昼永垂帘静。慵难整。雨馀烟暝。一片春愁影。
-
酥雨匀来,萋萋先遍江南地。杏花风细。漠漠和烟翠。
燕子归来,休向高楼倚。斜阳里。天涯无际。离恨年年起。
-
几叶华严,五千道德,今归一家。喜丹炉烧罢,长留诗卷,蒲团坐破,不著袈裟。称意如斯,无忧果尔,消受朝岚与夕霞。披图处,羡人间清福,几个如它。
东风兰又生芽。正欢喜、庭前绕膝哗。写心中静境,半桥流水,眼前真趣,万树梅花。三味同参,夙根顿悟,却索芜词到绛纱。拈枝笑,把江毫剩彩,分与些些。
-
小庭深处。双燕窥帘语。柳到春阑无意绪。禁不住东风絮。
杏梢残日啼莺。池塘草暖烟生。却忆年时景况,满城疏雨清明。
-
一幅轻帆,白萍香里西风满。洞庭秋晚。木落山容浅。
隔浦人家,望处炊烟断。斜阳转。落霞孤雁。归梦潇湘远。
[清]
? ~ ?
孙云鹤的诗文全集
共 50 诗文