-
朔漠正秋霖,西风传夕砧。
沧洲未归迹,华发受恩心。
露色冈莎冷,蝉声坞木深。
清晨鈇钺内,只献白云吟。
-
城西青岛寺,累夏漱寒泉。
今在提纲所,应难扫石眠。
风沙榆塞迥,波浪橘洲偏。
重整潇湘棹,心期更几年。
-
抱杖立溪口,迎秋看塞门。
连山互苍翠,二水各清浑。
笛发孤烟戍,鸦归夕照村。
萋萋芳草色,终是忆王孙。
-
辛勤长在学,一室少曾开。
时忆暮山寺,独登衰草台。
名期五字立,迹愧九年来。
此意今聊写,还希君子哀。
-
颜凋明镜觉,思苦白云知。
沧洲迷钓隐,紫阁负僧期。
-
只是守琴书,僧中独寓居。
心唯务鹤静,分合与名疏。
暮雨啼螀次,凉风落木初。
家山太湖渌,归去复何如。
-
幽深谁掩关,清淨自多闲。
一雨收众木,孤云生远山。
花萎绿苔上,鸽乳翠楼间。
岚霭燃香夕,容听半偈还。
-
戍路少人踪,边烟澹复浓。
诗宁写别恨,酒不上离容。
燕拂沙河柳,鵶高石窟钟。
悠然一暌阻,山叠虏云重。
-
朝朝声磬罢,童子扫藤阴。
花过少游客,日长无事心。
迴山闭院直,落水下桥深。
安得开方便,容身老此林。
-
沙西林杪寺,殿倚石稜开。
晓月僧汲井,残阳钟殷台。
河冲绿野去,?背白云来。
日夕唯增思,京关未想迴。
-
那期高斾下,得遇重臣知。
泉石容居止,风沙免路岐。
河兼落下望,句入大荒思。
无复愁烦暑,迴山翠阁危。
-
楚鞋应此世,祇遶砌苔休。
色相栽花视,身心坐石修。
声寒通节院,城黑见烽楼。
欲取闲云并,闲云有去留。
-
露白复棋宵,林青读易朝。
道高天子问,名重四方招。
许鹤归华顶,期僧过石桥。
虽然在京国,心迹自逍遥。
-
霎霎复淒淒,飘松又洒槐。
气濛蛛网槛,声叠藓花堦。
古壁青灯动,深庭湿叶埋。
徐垂旧夗瓦,竞历小茅斋。
冷与阴虫间,清将玉漏谐。
-
春尽大方遊,思君便白头。
地蒸川有毒,天暖树无秋。
水急三巴险,猨分五岭愁。
为缘知己分,南国必淹留。
-
獬豸霜中貌,龙锺病后颜。
惨伤此身事,风雪动江山。
-
莺啭纔间关,蝉鸣旋萧屑。
如何两鬓毛,不作千枝雪。
-
银地无尘金菊开,紫棃红枣堕莓苔。
一泓秋水一轮月,今夜故人来不来。
-
虹横布水台南雨,鴈返炉峰顶北霞。
闲臥东风灯渐晓,溪南花气雨中来。
一别山阴诗酒客,水风花片梦兰亭。
-
煮雪问茶味,当风看鴈门。
(宋高似孙《纬略》卷七)。
[唐]
? ~ ?
喻凫的诗文全集
共 87 诗文