[明]
1362 年 ~ 1416 年
王绂的诗文全集
共 676 诗文
-
年来书剑客长安,尘满青袍鬓雪寒。
回首故园归未得,好山多在画中看。
-
灯下歌狂酒半醺,兴来为尔写秋云。
故人湖海如相问,骨立萧然似此君。
-
逝水滔滔春复秋,长年踪迹寄扁舟。
五湖风景谁争得,千古应须付白鸥。
-
野水孤篷伴此生,钓丝风飏鬓丝轻。
世间甲子浑忘却,潮落潮生几月明。
-
生平野性爱林泉,别却林泉已十年。
肯信而今图画里,有林泉处即欣然。
-
太史文章表墓阡,群公哀挽集成篇。
人生百岁谁无死,似此尤堪慰九泉。
-
丹旐翩翩引夕晖,楚江西上片帆飞。
赐金未及娱亲旧,不料家山殁后归。
-
不意微疴便殒身,词垣那得更相亲。
朝参旧有金门籍,点检而今减一人。
-
叶叶风生凤羽轻,冰霜不改岁寒情。
凭君试向轩中看,比并梅花若个清。
-
物物生成本自然,试看天地太初前。
到头珍重无残缺,绝胜殷勤更去全。
-
年来三径已荒芜,漫把归心写画图。
落落书声深竹里,相过曾记敝庐无。
-
书馆萧条闻夜风,闭门孤坐与谁同。
谁邻有子灯前读,忘却情怀是客中。
-
溪水涵秋鹤影孤,草堂云冷树模糊。
相逢未遂还山约,空复年来喜画图。
-
潮痕日日到门前,供具时时喜斫鲜。
记得寻君秋色里,邻家多是捕鱼船。
-
入郭归来欲暮天,数峰残照半溪烟。
悠然濯足沧浪上,怕带黄尘上钓船。
-
蜀道古称多险艰,我来观水复观山。
谁知富贵天然设,身在玉屏金幛间。
-
险固山河几战争,阵图犹自列分明。
至今江水抱遗恨,呜咽古今无限情。
-
峡里江山总奇绝,推篷不厌去帆迟。
重来恐忘经行处,一处经行一处诗。
-
崦里山高多昼阴,未昏烟景暗秋林。
停舟晚饭舵楼底,犹有夕阳明远岑。
-
平生颇得江山趣,肯信江山亦有情。
自我客行千里远,船头无日不相迎。